Ti nuk erdhe si vije gjithmon,

Bregut te detit nates erresire,

Te tretje mallin qetesis se shpirtit,

Te thoje i dashur “Naten e mire”

Sot vjen ne kujtimet  e mia

Ne keto buze mbremje pranverore,

Me ato syte e bukur tere shkendija,

Qe ngrohin shpirtin e gjoksin djaleror,

Kujtoj syte e tu qe leshoheshin mbi gjoks,

E me  sjellnin  lirin si i vetmi shpetim

Kujtoj puthjet buze te trendafilte

Me ata syte e bukur plot shkelqim.

Kujtoj lotin tend te kristalt nen qerpik,

Qe perzihej ne rrjedhen  me mallengjim,

Ngrihej si monument bukurie hyjnore,

Se bashku me pulbardhat ne fluturim.

Fjalet hedhnin valle lendines shpirtit.

Buzet prisnin e prisnin puthjet e mallit,

Pa ze,nen driten e yllit te qiellit.

Perveloheshin e digjeshin nga afshet e djalit.

Loti i dashuris qendronte mbi faqe

Kur ne shikoheshim sy nder sy.

Me mirrje syte ne linjat femrore,

Dhe fryma shpejtohej mbi gjokse tek  ty.

Erdhi pranvera me plot lule,

Me e embel ne kete bote,

Kujtoj kenget e bukura te bilbilit,

Syte bojeqielli qe rrjedhin lot.

Këtu mbaruakan rrugët tona
Moj e bukura që s’pave dritë
Shtojzovalle e flutura t’bardha
N’rrudha t’ballit t’kanë vu pritë.

Këttu pushon vrapi pas erës
E pas fluturave nëpërr pyll,
Vet e vrave agun e verës
Mbete ëndërrr e varur n’yll.

U bë vonë për luleborë
Heret akulli qenka shkri
Të dogj herët bryma n’dorë
Moj e bukura me ngjyrë gri.

Këtu prenduaka qielli blu
Moj e bukura që flet rrallë
Vec një ditë kur t’jesh pa mu
Ka me t’djegëI ziu mall.

01.02.2009

Cun Lajci
MALLI PER TY

Shkelqen syprinë e detit
Pulëbardhat e trazojnë përrmbi
Qielli I kaltërt më joshë,por kot
Mallin s’ma heqin per Ty.

Det kam përrpara,det
Pulëbardha e qiell përrmbi
Valët mi spërkasin mendimet
Por mallin s’ma heqin përr Ty.

Dhe prap ujë e valë pëpara
Dhe prap re e shi përrmbi
Por se lagin që se lagin
Kujtimin për Ty.

Notojnë mendimet si vala
Shikimi me tretet n’gjithësi
Vala m’hedhë kripë mbi qepalla
Por se djegë kujtimin për Ty.

Dhe prap det kam përpara
Dhe prap qiell kam përrmbi
Por se shuajnë që se shuajnë
Mallin Gala për Ty.

Durrës 10.12.2008

Gjendesh diku larg,
qe as vete s’mund ta paramndoj,
se kur do te kthehesh
fati do ta percaktoj.

Si mund te jetosh pa mua
kur te mundon vetmia
njeriu me gjysem shprese
kur i mungon dashuria.

Ndoshta ke gjetur dike
per ty te mposhtur vetmine
per te luftuar jeten
te kujtosh dashurine.

Te frenosh shpresen
e nje te riu ne lulezim
Zoti do te dhuroj
me te madhin denim

Ndoshta do te kthehesh
po ku ta di i shkreti
edhe nese vdes
nuk behet kijameti

Te gjitha qe i permenda
s’jan aq me rendesi
por desha ta sheroj
plagen per dashuri

Dora ime sdo te ndalet
vetem per ty do te shkruaj
nje dite te vone do ta kuptosh
se per ty me zemer vuaj
Mergimtare je ne kete bote
shum larg je pa mua 
syte per ty me pikojne lot
mos harro kudo qe je “Te Dua”
Te lutem kur te lexosh keto fjale
kupto se ketu eshte nje gje e vertete
kupto se per ty vuan shum nje djale
qe jeton i vetem pa dashuri ne jete
Shum larg te kam me kilometra,
Por ne zemer as me milimetra,
Asgje nuk dua prej teje,
Vetem te kem afer shum afer meje
Deshiroj te shof me sy
te mos digjem mall per ty
sikur te isha rreze hane
do te hy ne dhomen tende,
vetem ta dish se sa te DUA
sdo te jetojsh as 1 orë pa mua!
Dashuri e vertete ishe ti per mua
por asnjehere ne jete e shijuar
edhe pse kurr nuk te takova
ta dish se me zemer te kam dashurua …
Deri kur per ty do te mendoj
deri kur shpirti ty do te kujtoj
deri kur une i mjeri te duroj
deri ne fund te jetes zemra
ty do te dashuroj…
Mos e kupto kete si nje fjale te thjeshte
mos e kupto kete sikur tjeret thone
se kur te njoha menjehere te kam deshte
dhe do te vazhdoj te dua pergjithmone!!!

Magjistare e shpirtit tènd dua t’è bèhem,
Kèmbèkryq nè zèmrèn tènde dua t’è rri..
Nè buzèn tènde t’è pjalmoj embèlsinè e mjaltit,,
T’è zhvesh ç’do paragjykim t’è errèsirès..

Magji e zemrès tènde dua t’è jem pèr ty,,
Me ty dua t’è thurr èndrrèn vajzèrore…
T’è tretem si qiri pranè dashuris tènde…
Pasjonin le t’è zbrazim si det pa fund..

Me shpirtin tènd sa herè takohem èndrrave,
Humbas nè dashurinè tènde pa fjalè..
Magjistar i zemrès time ke kohè qè je bèrè,,
Udhètar i vargut dhe èndèrrimeve tè mia i dashur !!!

ME MIRE PO HESHT

S’a herè matem t’è flas..
goja mè duhet t’è hesht,
para a’sgjèje, duhet t’è hesht,
edhe kur dua t’è flas, t’è çirrem t’è bèrtas..

Pse? gjithè kjo maturi, kur dua t’è ngrè zèrin..
Zèri humb nè honin e thellè,
dhe, nè grykè t’è rri si varr i thellè…
Dua t’è klithè me forcèn e shpirtit..

Zèri mè kèrkon vetkontrollin e heshtjes,
O Zot mè lèr t’è bèrtas njè herè t’è vetme,
T’è harroj terrorin e fjalève t’è grishta..
Murmuritjen nè skuta tè errta, mè mirè po hesht ! klb miq !

MIRESIA GDHENDUR NE SHPIRTIN E SAJ

Kurrè nuk mund t’è shuhet njè shpirt human,,
Eshtè thènè qè nga koha e lashtèsis.
Kur sytè pèrcjellin rreze drite..
Fytyra shndrin s’i argjènd..
Fytyrè pikturuar me rreze diellit,,
Dhe shpirtin Zoti ka gdhèndur nè t’è
Shndrin dhe kur koha èshtè tramundan,,
Kurrè mos braktis njè shpirt t’è bukur,
Mirèsinè ka t’è gdhèndur me gjakun e saj..
Kurrè nuk mund t’è hazdiset n’è mendime t’è kota,
Se shpirtin t’è ndezur ka vullkan…
Kurrè mos vrapo pas syve t’è zjarrmuar,
Sytè t’è kallin flakèn, dhe veten s’pèrmban..
Kurrè mos luaj me èndrrat e bukura..
Se èndrra t’è pèrplas nè ajzbergun tènd..
Pèrqafo humanizmin njerèzor t’è gjesh veten..
Jo me llafe, por me vepra dhe punè..
Kurrè mos luaj, me shpirtin e bukur..
Se rrugèn tènde do humbèsh njè ditè!

13.09.2013

PERBUZUR

Pèrbuzur do ngelin thikèt e fjalève tè tua,,
N’è strehèn e zemrès rrènjosur janè thellè,
N’è zemrèn tènde do jetosh vetèm me dhimbje,
Nuk njeh fjalè tè èmbèl tè ndienjès sè bardh..

Pèrbuzur do udhètosh skutave tè errta tè tua..
Duke kèrkuar nèpèr yjèsinè pak ndriçim pèr vete,,,
Hènès do i pèrgjèrohesh pèr mirazhin e larguar,,
Pèrbuzur do ndiesh veten n’è lotèt e hidhèsisè tènde! strof poezie

J.M.

NUK DUA TE SHIKOJ LOT

Nèse do mblidhja tè gjithè lotèt e mi,
Njè oqean me emèr tjetèr do formohej,
Mbi lotèt e mi njè orkide do lulèzonte sot,
Njè anije do udhètonte mbi lotèt e kthjelltè,

Zhtojzovallet do laheshin nè lotèt e pastèr,
Nèse do mbledhja lotèt e gjithè botès..
Ajzbergèt mijravjeçar do shkriheshin..
Bota do bymehej do shkatèrrohej e gjithè,

Nuk dua lotè nè ketè botè tè re tè krijuar,
Qè vrasin pas shpine njerèzit e mirè,
Nuk dua tè shikoj lotè te njerzit dhe fèmijèt,
Nuk dua tè shikoj lotè nè sytè e njerèzimit!

J.M. 3.09.2013

” NUK KAM KOHE ”

Nuk kam kohè tè merrem me marrèzi,
A’s me fjalè pa bereqet nè jetè..
Mè duhet tè vrapoj tè arrij trenin tim,
Satcionin tè lè pas shpines sime..

Nuk kam kohè tè merrem me kotèsira..
A’s me njerèz qè nuk njohin vlerèn e njeriut,
Pèr mua èshtè si tè vras, vetè-veten ..
Kurr merrem me injorancèn e tyre,

Kur nuk i ke njohur nga afèr..
Mèndja tè gènjen se janè njerèz snob,
Kur pranè tè afrohen neveri ndjen ti shohèsh.
Ndaj po vazhdoj tè ecij me trenin e kohès sime!

25.08. 2013 J.M

SHPIRT I FSHEHUR

Ti kurrè nuk do shikosh lotèt e dhèmbjes..
T’è fshehur do qèndroj nè gjakun e saj,,
T’i kurrè nuk do dallosh hidhnin e shpirtit,
S’e fshehur do ti mbajè nè gjinè e saj..

Mendon se kujtimet nuk dhèmbin?
Shpirtin ja grimcojnè nè mijra pjesè..
S’i kristali kur thyhet dhe nuk mbledhim copat,
S’i flutura qè fluturon dhe ikèn diku larg..

T’i e ndjek, fshehur rri diku heshtur nè njè yll,,
Pèr tè mos dhènè tundim, dhe vrarè a’snjè shpirt,
T’i kurrè nuk e njohe atè shpirt tè bukur,
Nè heshtje fliste dhe lotèt i rrèshkisnin nè mjekèr,

T’i kurrè nuk mund tè njohèsh atè shpirt tè brisht,
A’i shpirt rri fshehur nè yjèsinè qè adhuron,
Rri larg pèr tè mos lènduar a’snjè zemèr tè lodhur,
U largua me krahè si tè pèllumbit tè bardhè,

Mbi valè bien pènda dhe njerzit vrapojnè pèr ta marrè,
Pa menduar se ai shpirt èshtè i plagosur dhe i vrarè,
Fytyrèn njomèshtake kèrkojnè t’ja çjerrin me thonjè,
Ndalu, mendo njè herè,sa ka vuajtur, dhe numèroi plagèt,,

Plagèt e saj ende pikojnè gjak tè pastèr nè zemèr,
Eshtè gjaku i njè zemre tè brishtè, tè mbytur nè trishtim.
T’i kurrè s’ke pèr tè kuptuar dhimbjet e shpirtit tè fshehur…
Tè pa-shèruara janè, nga brenga e kohès sè mbytur…

.J.M.

TE DUA PRANE VETES

Tè dua pranè vetes sonte
Malli drobit shpirtin tim..
C’do natè tè shikoj nè èndèrr,
Mbetur nè sy èshtè imazhi yt..
C’do natè tè puthè nè buzè,
Nè èndèrr, gjumi mè merr,
Provoj puthjen èmbèl ..
Provoj lotin qè rrjedh nè sy,
Tè ishe pranè meje sonte,
Me puthje do mbuloja trupin tènd,
Nè lèkur do gjeje fragmente puthjesh,
Piktur tè bukur qè s’shuhet kurrè..
Vetèm njè çast u largove…
Malli kèputi shpirtin tim…
Mè fol vetèm njè fjalè èmbèl,
A’shtu siç bèn ç’do natè nè gjumin tim,
Nè sy ngadal vjen, èndrèn mè vjedh,
Vetèm njè çastè èndèrroj sonte ,
Tè vije nè èndèrr nè gji tè mè pèshtillje !

J.M. 10.8.2013

Njè mashkull èshtè gjithèsia..
Tek ai, gjenè dashuri dhe fllad.
Merr jetè, nga puthje e tij,
Nga shpirti ngrohtèsi shpèrndan …

Njè mashkull èshtè gjithèsia ,,
Eshtè dritè, qè rrezaton nè sy..
Eshtè bota,dhe ajkè pèr ç’do femèr,,
Eshtè mburoj pèr femrèn e tij..

Njè mashkull tè mbushè shpirtin..
Nektar merrè nga buzè e tij.
Eshtè parajsè sa vetè jeta..
Mashkulli èshtè embrion krijese,,

Njè mashkull di t’è falè èmbèlsi,,
Nga shpirti zambakè i lulèzon..
Butèsi, di t’è falè dlirèsi e tij..
Embèlsi e magjishme e natès dashuri..

Njè mashkull èshtè tulipan qè çelè,,
Nè muaj tè ftohtè dhe tè ngrohè..
Tè dashuron, dhe tè ngrohè kur ka erè..
Dashuri tè dhuron pa fundè nè jetè..

Keq e keni kuptuar fjalèn “mashkull ”
Ju duket se vetèm shtratin kèrkon ?
Njè mashkull èshtè vetè gjithèsia..
Eshtè èngjèll dhe dashuri rrezaton.

Njè mashkull tè dashuron sa vetè jeta..
Nè gjoks tè vendos tè dègjosh melodi ..
Perludè, kèngè dhe poezi t’è detikon..
Dashuri hyjnore dhuron.”Tè quan femèr”

Mashkulli i dashuruar di t’è gjunjèzohet..
Me buqe trèndafili shprehè dashurinè.
Tè ndjekè, dhe dhuron zemrèn e pastèr..
Gjithshka e gjenè tek mashkulli ideal i jot..!!

Joki Mati.

Joki Mati-VETEM DETI ME KUPTON..

Sa herè qè ulem tek vèndi i jonè..
Pa frymè mè lènè kujtimet nga herè,,
Kujtoj me mallè ato netè mbrèmje..
Kur kokèn vendosja mbi supin tèndè..

Dhe ti, nè krahè me merrje..
Nè ajèr pupèl mè ngrije si zog..
Ndjeja vibracion tè frymès tènde..
Dègjoja zemrèn qè tè pluskonte..

Sa herè qè ulem tek vèndi jonè..
Kujtimet zbresin si yjet nga qiejt,
Shija e puthjes nè buzè mè ka mbetè..
Dhe vèndi èshtè boshè neve na pret..

Sa herè qè ulem tek vèndi jonè..
Ndjejè sytè e tu qè pas mè ndjekin,,
Shpirti mè ngrohet nga hènè e bukur..
Kurè ulur jam tek vèndi, kujtoj veç sytè e tu.! J.M.

KUR MALLI ME MERR PER TI..!

Kur malli mè merrè pèr ti,,
Brigjeve zbathuar ecè ngadal,,
Pèrhumbem bashkè me mendimet..
Se malli pèr ty mè ka marrè,Kurr malli mè merr pèr ti..
Fjalèt izoloj brènda nè shpirt,
E vetme pèrshkoj bregut tè detit..
Tè shikoj njè çast imazhin tènd..

Kur malli mè merr pèr ti..
Me valèn flas pèr fshehtèsinè,,
Mè buzèqesh vala bashkè me shkumèn,,
Loti rrèshket, dhe shkrinè mbi valè..

Kurr malli mè merr pèr ti..
Kujtimet mè rrethojnè netève tè vonè,,
Ecij mbi rèrèn e lagur ngadalè,,
Dhe gjurmèt ngelin mbi rèrè..

Kur tè gjèndesh pranè vèndit tonè..
Do shikosh puthjen e lènè nga unè..
Se malli mè merr pèr ty gjithmon..! J.Mati.

Merr gotèn nè dorèn tènde..

Gèzuar ta bèjm ne tè dy..
Tè shijojmè dashurinè tonè,,
Tè èndèrrojmè natèn magji.

Merr gotèn nè dorèn tènde.
Njè dolli tè ngrèm bashk..Pèr èndrrèn qè fshehur rri..
Me fjalè zemre mè pèrkèdhel,

Merr gotèn nè dorèn tènde..
Mè pèlqen, tè mè shohèsh nè sy,,
Njè pèrqafim kèrkoj sonte..
Njè puthje ta ndiej nè shpirt.

Merr gotèn nè dorèn tènde..
Mè thuaj Gèzuar kètè natè..
Syt mè jan verbuar nga malli,,
Zemra rrah melodi dhe zjarr..

Merr gotèn nè dorèn tènde..
Me fund le ta pimè kètè dolli ..
Mè thuaj gèzuar i dashur..
Dhe tè pèrhumbemi nè magji..

Merr gotèn nè dorè tènde..
Natèn le ta shuajm me verè..
Nè magjinè e èndrrès sè bukur..
Tè derdhim mjaltin e èndrrès tonè…

Joki Mati 21.03.2014

Nuk te shoh, por te kujtoj
Nuk te kam, por ste harroj
Nuk do jem, por egzistoj
Nuk bej gjum, por te mendoj
Nuk je ti, por jan kujtime
Nuk jan lot, por jan vajtime
Nuk jan plumba, por gabime
Qe me vrane dashurine time..!

PSE ?!
Ç’është jeta për ty? – e pyeta.
-Flluska sapuni, – m’u përgjigj.
-Po vdekja?
-Shpërblimi i jetës!
-Ç’është bota?
-Një pikë helm në hapësirë!
-Ç’është me e kuptuar në Botë?
-Vdekja?
-Cila është kafsha më e egër?
-Njeriu!
-Po më e butë?
-Ajo që s’ka lindur!
-Cili njeri ju duket më i poshtër?
-Ai që ndryshon veten me një emër të huaj dhe ai që punon aq mizorisht sa që nuk kujton as vdekjen!
-Ç’është budallallëku?
-Të duash një gjë që s’e ke dhe të kujtosh se je ai që s’je!
-Po puna më e mençme?
-Te gëzosh të tanishmen!
-Ç’është më e afërme?
-Vdekja!
-Po më e largët?
-Zemra ime me tënden dhe fillimi e fundi i hiçit.
-Çfarë është e pavdekur?
-Hapësira!
-Çfarë është më e bukur?
-Fantazia!
-Po më e shëmtuar?
-Sëmundja!
-Më e hidhur?
-Jeta!
-Më e ëmbël?
-Hiçi!
-Ç’gjë e është më e madhe?
-Libri i Botës!
-Po më e rëndë?
-Fjala!
-Më e pamundur? – Këtu u mendua pak, sikur donte të çlodhej. më shikoi një copë herë në fytyrë si me habi e pastaj duke m’i shtrënguar të dy duart, më tha me butësi:
-Edhe në të pyetur duhet mjeshtëri! Çfarë pyetët tani?
-Çfarë gjë ju duket tani dhe do t’ju dukej mbas disa mijë vjetëve – sikur të jetonit – si e pamundur?
-Të ndryshosh veten dhe formën, dmth jam unë të bëhem ti, dhe jam njeri dhe të bëhem pëllumb!
-Kur shpërblehet njeriu?
-Kur e kujton veten të lumtur!
-Çfarë gjë ju duket më e mërzitur?
-Çdo send është më i mërzitur se njeri tjetër!
-Çfarë gjë ju duket më e vështirë?
-Të jesh njeri!
-Po më e lehtë?
-Të krijosh krijesë njerëzore!
-Cili është ngushëllimi i të pasurit?
-Pesha e qeses!
-Po i të vobektit?
-E ardhmja!
-Nuk ju kuptoj, – i thashë për së dyti.
-Vdekja! -mu përgjigj serioz
-Po ç’përmban jeta e njeriut?
-Vetëm dyshime!

PSE ?!

Ç’është jeta për ty? – e pyeta.