Si shiu

Më prit se një ditë do të vij
Në shkretëtirën tënde atje,
Do vij si një shi,
Veç pa gjëmim e rrufé.

Do vij dhe barin tënd do ta lag,
Barin e vyshkur në shpirt,
Po duhet ta dish që jam larg,
Ndaj pakëz më prit…

E kam mohuar, e kam perzen
e kam dashur , e kam urryer

ka dhen dhimbje
me ke dhen emocione
te lendon e te sheron.

pse ky emocion nuk me len te jetoj
pse pa te dot nuk jetoj
pse kurr e urrej e kerkoj
pse te dua edhe kurveten e shkatroj
pse un ndjenjen ta mohoj
dhe un vet shpirtin ta mallkoj


e shtyj e perplas me ze te lart i flas
po prap perball ajo syt i perplas
nuk te dua nuk te kerkoj
me kembgulje e mohoj
po prap kurr se harroj
ah dashuri sa shum per ty do maj zi.

je qorre e qesharake
je dinake e kurr su plake
per ty bejm lufta
per ty jetojm
per ty vuajm dhe veten shkatrojm
a lum si ai qe ty te ka provuar
ah mjer si ai qe ty te ka provuar
se kurr per jet pa ty ska per te jetuar.

Te lutem me fal,
qe nga gjumi po te zgjoj,
Se ne kte cast vetmie
zemra ty po te kerkon.

Te lutem me fal,
qe ne endrrat e tua u futa,
Se vetem aty mund te te puth
dhe te te them te dua.

Te lutem me fal,
qe ne zemren tende u struka,
Dhe gjysmen e shpirtit tim,
te gjysma jote e futa.

Ku me ike ku humbe ku u trete
një plage ne zemër me mbete
një zjarr që kurr nuk shuhet
një emër që perjete ruhet
Se di c’me ndodh kur jam me ty
Kur me shikon me ata sy
Kur me buzeqesh me ledhaton
Koke e kembe ti me pushton.
S’e di se c’ndjen kur me ke prane
Kur të dy vetëm rrime menjane
Kur koken ve tek gjoksi im

S’e di a e ndjen shpirtin tim ?!
S’e di c’mendim ke ti për mua
Kur të shtrengoj por s’them të dua
Kur them se vdes për buzet e tua
S’e di a me beson ti mua?
S’e di c’do të ndodhë me ne të dy
Sikur të mos jem me me ty
Sikur kjo ender të ndalet një ditë
S’e di a do të shoh me o drite?
S’e di pa ty çdo bëj o yll
Pa ty kjo botë me duket një pyll
Pa ty kjo botë s’do këtë kuptim
S’e di o fiksim i trurit tim.
S’e di valle a do të duroj
Pa e puthur me atë goje
Pa e prekur me atë dorë
S’e di a do ndjej me nxehte a bore.
S’e di sa gjatë do të vazhdoje
Por di sa shumë të dëshiroj
E di sa shumë ti me gezon
Kur pak vëmendje me kushton.
E ndjej se shumë do të të dua
Sa kohe këto buze do me puthin mua
Sa kohe që zemra do t’me punoje
Emrin tënd do të kem ne goje.
S’e di sa shumë do të zgjase kjo jetë
S’di si do shkoje ne të vërtetë
Por diçka di me siguri
Mendova se isha drita jote ne erresire
Gezimi jot ne trishtim
Zjarri jot ne grice
mengova gabim e di
me the vet ti,e pash
me fal shum për bezdisjen
nëse të thash se je airi im
jeta ime shpirti im
gjysma ime që sjetoj dot paty
por un jetoj dhe pa ty mos ke frikë
crendesi ka nëse jeta ime është shkretire
nëse shpirti sme buzeqesh
nëse dhimbja me trete
rëndësi ka që jetoj dhe pa ty
mos ne buzeqeshje ne trishtim
Po shkoj me the
dhe dy pika loti t’nrine ne sy!
Po shkoj me the
atje ku malli do t’me trete për ty!
Do shkosh të thash
po un cfar të t’jap si kujtim?
Para se t’nisesh
trete n’zemër mallin tim!
Sa herë që shuhet 1 yll ne qiell
2 pika loti m’ndrijn ne sy!
Ne shpirtin tim nuk ka me diell
por ka veç mall, veç mall për Ty

Të Dua

Te dua zemra ime te dua shume e di
si peshku pa uje pa ty nuk mund te rri.
edhe pse ti nuk me beson
kjo zemer vetem ty te don.
te shpresoj qe kete nje dite ta kuptosh
dhe ne krahet e mi me vrap te vraposh.

Loti S’do Te Pushojë

Loti s’do të Pushoj

ç’nga dymbëdhjet korriku
Loti mërrjedh si krua
Se di a ka ardhë te ti
Se di a te ka takuar

Ai po vjen te ti
Ta thot veq një fjalë
Se të desha shumë
E për ty kurrë
S’do të ndalet

E ti si të duash
i jep ndonjë porosi
Qoftë si shpresë e kotë
Apo hidhe në Arrati

Ai mund të shkoj në qiell
Po atje s’mund të rri
Ai kurrë s’do të pushoj
Sa do të ketë larg ty.

MBRËMË

Mbrëmë më qove letër
s´munda ta lexoj
më ra një pikë loti
dhe ma turbulloj.

Çka munda t´dalloi
dy zemratë ngrira
njëra ishte jotja
tjetra ishte imja.

Përse

Kurre skam menduar
se largohesh nga une
ma fike qirin e dashurise
ma bere zemren shkrume.
Ku e kam dashurine
a thua kush ma mori
perpiqem e digjem
pyes pse me treadhetoi!
Pse femra e zeze lind e vuan
pse dashuria eshte per te shkrumuar!
o zot me trego rrugen e dashurise
o zot me ndihmo dhe bisedo me mua?
ta qaj hallin tim se sa fort e dua
se vetem ti mundesh te me ndimosh
qe shpyrtin tim te ma sherosh..

VETËM TI MË VRET

Rrufe prej qielli që godet
as stuhi dhe as tërmet
nuk frigohem që më vret.
As puna s´më tretë
as lodheja s´më mundon
as plaga s´më dëmton
as nata pa fjetë
as një shtërngatë në jetë
vetëm ti më vret.

Ti zemra ime

Ne thellsine e zemres time
eshte vendos nje emer
Pergjithmone kete emer
do ta mbaj ne zemer

Me Mungon 

Me mungon i dashur cdo dite e me shum
Malli per ty po me le pa gjume
C`do cast c`do minute ne mendje te kam
Ndjej shum malle se afer ty s`te kam
Sa do doja zemer te takoj nje here
Te tergoj se jeta ime pa ty ska vlere
Te te te them te dua e te dashuroj
Jam gjithmone e jotja e per ty jeteoj
Por kjo largesi eshte e pa shpirte
Me mban larg teje c`do nate e c`do dite
Shum her ju kam lutur qe te sjelle tek une
Por lutjet e mia asnjeher su plotesune
A thu kjo largesi te verteten se di
Se je jeta ime e smund te rri pa ty?
Do mundohem t`ja shpjegoj sa shum te dua
At her ajo do tretet e ti do te jesh me mua

Dashuria jote

Sa me merr gjumi par ne enderr te shoh ty,
zgjohem naten e pyes Henen ku jan ata sy…?
E nga malli loti pikon nuk me merr gjumi…
S’kam menduar kurr ne jete se keshtu do te vij fundi..
Dashuria jote s’me le rehat as kur bie ne gjum,
vall cili hyri ne gjynah me njeri tjetrin me shum
a thua dhe ti s’behesh rehat si un,ndergjegjia te vret ngapak
cdo dit e me shum…!

Dua te vij

Dua te vi te shoh dy syt e tu kurr
s’do largohem se vetem ty te du,
Dua qe te puth dy buzet tua,,,
te kem perjetesisht se vetem ty te dua…
Dua te vdes ne krahet tua….ashtu te rrij
gjithmon,
Se vetem ty te dua…
Dua qe edhe ti t’me thuash qe gjithmon
vetem mua do t’me duash..!

Historia jone???

ndjenje e ngrohte e embel,

nje zjarr i forte qe na ndezi ndjesite me te thella,

por mesa duket nuk ka qene aq i fuqishem derisa u shua nga akulli,

lejoi ngricen te depertoj ne zemrat tona..

Ne heshtje therras gezimin,

e ne heshtje luftoj trishtimin,

e vetmuar shetis mbi rruget e harreses,

dhe me lot lotoj mbi plaget e kujteses..

vetmi e shthurur me ndjek nga pas,

dhe nata me ben shoqeri.

per nje moment largohem nga kjo bote,

e per nje moment kthehem perseri,

dhe shpirti qetesi me kerkon,

por vetmia e kesaj nate me shqeteson…

Te Kam Enderruar
Mbi dritare nata derdh qetsine
dhe shiu i furishem shoqeron vetmine.
Lart ne qiell te erret dy sy shkelqejne
nje zemer te vetmuare mbushin shprese.
Heshtja mbreteron…
Dy sy tevegjel ngadale mbyllen…
nje buzeqeshje e embel
vjedhurazi shikon
dhe niset ne kerkim te endrres se saje.
***
Ngadale lundron ne det
dhe ngritet e fluturon ne qiell
me dy sy qe shkelqejne atje lart
buzeqeshja flet.
Nata kalon…
Buzeqeshja mbledhe krahet
dhe kthehet ne qerdhen e vet…
Serish heshta mbreteron…
dhe syte e vegjel hapen me nxitim
Tani dielli i posalindur ndriqon
” Te kam enderruar,”
nje ze tingellon
dhe…
serish heshtja mbreteron…

Me fal nje buzeqeshje

zemren mos ma lendo.
Me thuaj dhe njehere te dua
dhe fort me perqafo.
S´dua ta di se cili je,
kjo zemer per ty po rreh,
ky sy per ty po qan, s
epse dua te te kem prane.
nese nje dite do behem hi,
Ta dish se jam djegur per Ty.

Pranvera e kujtimeve

Ne kete dite pranvere zogjet po cicerojne,
nje pranvere te hershme ma kujtojne.
Ishte koha kur ne shume u dashuronim,
qe gjithecka eshte e perkryer e mendonim.
Krejt bota e jona eshte na dukej,
nuk besonim qe kjo ndjenje ndonjehere te zhdukej.
Por papritur si rrufe nga qielli na ra.
Na detyruan familjet me u nda.
Na erdhi ndarja qe nuk e kishim pritur,
na la te shtangur e te habitur.
Sikur fundi i botes ndodhte para syve te mi.
E te ndryshoja gje nuk kisha fuqi.
Pranvere ishte gjithcka ne lulezim,
veq dashurise tone qe pesoj shkaterrim.
Me dhemb shume kur kujtoj,
me nje tjeter familja te martoj.
Se nje premtim qe kishin dhene duhej te realizohej,
nje vajze e familjes tjeter me ty duhej te martohej.
Edhe pse sot familje ke krijuar,
e di qe shume i palumtur je duke jetuar.
Zoti na denoj pse nuk e di,
qe ne te jetojme pa dashuri.
E tani pranverat veq vuajtjen ma kujtojne,
mi hapin plaget sa here vijne e shkojne.

Te dua deri ne vdekje

Ne mes nesh qendron nje lume,

qe me u bashku na pengon shume.
Ma zbulove dashurin me mesove si dashurohet,
me ty asgje nuk mbetet enderr po realizhet.
Vec kujtimet per ty nuk me kan mbete,
por edhe gjurmet ne zemer do te jene perjete.
Edhe pse dikund tjeter ti jeton e une tjeter kund jetoj
,dije se gjithmon do te kujtoj e te dashuroj.
Dashurine tone nuk ka pluhur qe e mbulon e ta bej te mos vlej,
se ajo gjithe do te jete e fresket e do te shkelqej.
Edhe sikur ne mes nesh te jete nje mal.
Kete dashuri nuk del kush qe e ndal.
Sepse te dua sa eshte bota qosh e skaj,
te dua deri ne vdekje edhe pas saj.

Ka dashuri te vogla
Dashuri te pare, dashuri nr. 1,
Dashuiza,
Qe zukatin ne kujtese posi miza,
Qe bejne kakao,
Qe lajne kanotjera;
Ka dhe dashuri te medha; te lira si era,
Mbetur tutje-tehu neper bote anembane
Qe s’na dijne ku jemi,
Qe s’i dijme ku jane.

Dashuri e vogel kerkon te kthej fotografite;
Dashurive te medha u merr erë floket ndane binareve,
Ngulçimet e tyre u ngjajne sirenave,
Sirenave te hapsirta te ndarjeve.

I. Kadare

Leshoje drerin Artemide.

Harkoje harkun,
shigjeten shigjetoje,
piken e lotit qe shket nga syri i drerit,
nese te ngushellon,
qelloje.

Leshoje drerin Artemide.
Se dashuria ka uri,
dhe vjeshta,vjeshta e llahtarisur ve kujen
si te jete ne zi.

Shigjeta e nisur kurre s’kthehet pas
dhe mosha s’eshte gafore qe shkon praptas.

Klapite e lindjes te tmerrojne?
Rreshqit,
rreshqit ne siperfaqen e jetes,
gjahtare e vetvetes.

Mbi koken tende rri mberthyer
nje cerdha gjysmehene,
nen driten e saj
ne kopsht te Luksemburgut,
pellumbat dashurohen gjersa cmenden.

Leshoje drerin Artremide
dhe mos e nis ate shigjete.

Sorkadhja veshur me te zeza,
kahmot
pas blirit
pret.

Paris,1992

Xh.Spahiu

Sonte e vetmuar
do numeroj oret
nen qerpiket e ty
te mbyllur
ne xhamat e dritares
degjohet kuja e eres
qielli i dergoje rete
te vijne te me marin
sot do udhetoj e vetme
pertej heshtjes tende
do te ndjek gjithandej
dhe yjet do kapercej
do vij aty,te te njoh
banesen tende
te ardhme te shoh
mos me ler
te xhveshur ne shpirt
te lutem
kam shume ftohte
nese do te ikesh
mos u ligeshto
rrugen vazhdo….

LAMTUMIRE

Kur vitet moren me vete largesin tone.
Kur bashke u takum, pak me njohe.
Nuk ishe me ajo qe kishte njohur.

Vitet larg teje me kishin tjetersuar.
E ti kerkoje te humburen.

Shikoje i cuditur ku kisha ngelur une.
Nuk mendove ne vite harruar.
Sa shume kishte humbur shpirti i lendumNuk ishe ti qe me lendove.
Ishte largesia e pa meshirshme, e pa shpirte.
Mos e kerko ate qe njohe.
Ajo qe njohe e ke humbE vrau shtrig e fatit te saj
E dermoj e lodhi , pa jet e la
E dermuar nga jeta , pa jete
Erdha ne rruget , ku ishe ti

Mos me kerko gjurmet e mia
Se gjurmet i fshiu fshesa jete
Mos me kerko , pse jam tjersuar
Te mendosh thelle , do e kuptosh vete
Ishte koha vrastare , na mori vitet tona
na holli pa jete, na dha plage

Shkroi Aferdita Kraja Borici 9/3/2013

Do te ngrihem ngadale nga krevati,

dhe pse gjysme  te vdekur trupin e kam,

zvarr do te ec me kembe dhe me duar,

dhe ne porten tende do vij te trokas.

Ti do me hapesh deren ne kte ore te nates,

do te shohesh qe kembet s’po me mbajne,

une do te lutem me lotet qe me rrdhjedhin

te me shuash mallin qe kam per Ty , per pak.

I merzitur do me  ndihmosh qe te ngrihem,

do me pastrosh gjunje dhe duar qe jan vrare,

fjale nga goja Ti, nuk mund te nxjerresh

se malli per mua shume te ka marre.

Nga dritarja hena leshon driten e saj

dhe pse dua qe erresira te mbizoteroje

te me marre gjumi i rende i vdekjes

dhe mengjesi i afert mos te me zgjoje.

..Madi lene.

Dua te behem  nje shqiponje

malet e larta te shetis,

te ndaloj shkembinjve madheshtor

dhe pyjet e medhenj te gjesdis.

Te kaloj dete dhe oqeane

fytyren e tokes t’ia percafoi,

nata te me zere rrugeve

ne strehen e saj te pushoj.

Te rri me yjet lart ne qiell

henen te veshtoj ne sy,

me dore te mbledh rrezet e diellit

dhe gjithcka ta sjell ne poezi.

Burimet ti kerkoj ku te jene,

nga uji i tyre  etjen te shuaj,

te ua sjell te paster dhe te ftohte

dhe vargjet ti thur te kulluara .

Te shetis gjithkund anembane

te futem ne cdo cep dhe  shpirt,

te perjetoi ate c’ka perjetojne te tjeret

dhe gjithcka ta sjell ne poezi.

Gabimet me pelqen ti godas,

te luftoi aty ku ka padrejtesi

dhe nese dikush keq me gjykon,

rendesi ka te gjendet ne poezi.

Dhe nese e vetme diku jam,

shpirti im  bredh gjithandej

qe te me mbledhe copza te argjendta

dhe une  ne vargje  ti sjell.

Ta marr ylberin e bukur,

me nje buzeqeshje te embel ta genjej,

te mundohem me penen time,

po aq te bukur ne poezi ta sjell.

Ti them dashurise se zjarrte

te rrije afer meje per pak caste,

te zbukuroi me te fleten e bardhe

dhe te krijoi  te bukura disa vargje.

Te ua servir te dashuruarve

dhe paster e bukur te ua sjell

te perjetojne vargjet e shkruara

Ndoshta, edhe pak qetesi.

Dhe frymen e jetes ti jap gurit

Ti jap gjithckaje nje kuptim,

yjet ti vargezoi ne vargje

gjithcka ta sjell ne poezi.

…Madri lene…