Author: admin

SPAK nis punën/ SHBA: Do çojë para drejtësisë ‘të paprekshmit’!

Published: 19 december 2019

TIRANË– Të gjithë ndërkombëtarë, njëzëri e kanë cilësuar ngritjen e Strukturës së Posaçme Anti Korrupsion, si një hap shumë të rëndësishëm për Reformën në Drejtësi.

SHBA-ja vë theksin se ky institucion i iri i Drejtësisë duhet t’i japë fund epokës së të “paprekshmëve” që nga zyrtarët e lartë e deri tek bota e krimit dhe se për këtë ka mbështetjen e pakushtëzuar.ga ana tjetër, ambasadori i Bashkimit Europian, Luigi Soreca dhe ai i Gjermanisë, Peter Zingraf, shtojnë se ngritja e SPAK është thelbësore për rrugën e Shqipërisë drejt BE-së.

BE përshëndet zgjedhjen e kryetarit të SPAK, Soreca: Ditë e rëndësishmë për reformën në drejtësi

ashkimi Evropian përmes ambasadorit në Tiranë, Luigi Soreca, përshëndeti përzgjedhjen e Arben Krajës në krye të SPAK.

“Sot është me të vërtetë një ditë e rëndësishme për reformën në drejtësi në Shqipëri. Këshilli i Lartë i Prokurorisë sapo ka emëruar drejtorin e SPAK, zotin Arben Kraja. Dhe Gjykatat e SPAK, Gjykata e Posaçme kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar, dhe të Apelit, fillojnë punën sot me 18 gjyqtarët e parë të caktuar nga Këshilli i Lartë Gjyqësor“, shkruan Soreca në një postim në Twitter.

AFORIZMA NGA OSCAR WILDE

Published: 19 december 2019

Gjatë karrierës së tij të gjatë, shkrimtari i famshëm irlandez i shekullit 19-të, Oscar Wilde, kishte shkruar poema, skeçe, epigrame, ese dhe histori të shkurta.

Por, pavarësisht zhanrit që e kishte zgjedhur, sensi i tij i humorit gjithmonë do të shndriste përmes linjave që i shkruante.

Oscar Wilde gjithmonë do të mbahet në mend për qëndrimet e tij të mprehta dhe të mençura rreth çdo gjëje, duke filluar nga dashuria dhe jeta, e deri te arti dhe moda.

Më poshtë, Bright Side i sjell disa prej thënieve më të mençura e më interesante të Oscar Wilde, të cilat janë aktuale edhe sot.

– “Nuk dua të shkoj në parajsë. Asnjëri prej miqve të mi nuk gjendet aty”

– “Moda është një formë e shëmtirës e cila është aq e patolerueshme saqë duhet ta ndryshojmë çdo 6 muaj”

– “Mos dëgjoni keq, mos flisni keq dhe nuk do të ftoheni në ahengje me kokteje”

– “Miku i mirë gjithmonë ta fut thikën nga pjesa e përparme”

– “Të jetosh është gjëja më e rrallë në botë. Shumica e njerëzve ekzistojnë, aq”

– “Asnjëherë nuk mund ta teproni me veshje të mirë apo me edukim të tepërt”

– “Jetojmë në një epokë ku gjërat e panevojshme janë të vetmet nevoja tona”

– “Ndjenja më e mirë në botë është që në mënyrë anonime ta bëni një akt të mirë dhe pastaj dikush ta zbulon atë”

– “Cinik është njeriu i cili e din çmimin e çdo gjëje dhe vlerën e asgjëje”

– “Unë i kam shijet më të thjeshta. Gjithmonë kënaqem me gjërat më të mira”

– “Vetëm dy lloje të njerëzve janë gjithmonë magjepsës: ata të cilët absolutisht dinë çdo gjë, dhe ata që absolutisht nuk dinë asgjë”

– “Kanë premtuar se ëndrrat bëhen realitet, por kanë harruar ta përmendin faktin se edhe makthet janë ëndrra”.

SHQIPËRIA MERR ZYRTARISHT KRYESIMIN E OSBE, CAKAJ: TË GATSHËM PËR ÇDO SFIDË

Published: 19 december 2019

Ministri në Detyrë për Evropën dhe Punët e Jashtme, Gent Cakaj, në një reagim në profilin e tij në `Facebook`, bëri të ditur se sot në Këshillin e Përhershëm, pas një pune të pakursyer përgatitore dhe një bashkëpunimi të shkëlqyer në kuadër të Trojkës, Sllovakia i dorëzoi zyrtarisht Kryesinë e OSBE-së Shqipërisë.

Ky moment, sipas Kryediplomatit Cakaj, shënon suksesin më të madh në historinë e diplomacisë shumëpalëshe të Shqipërisë, pas anëtarësimit në NATO.

Për një vit me rradhë, Shqipëria do të jetë kryesuese e organizatës më të madhe të sigurisë në botë, duke mbuluar gjithë hapësirën nga Vankuveri në Vladivostok.

“Shqipëria gëzon kapacitetet e plota për të adresuar prioritetet e Kryesisë së saj në mënyrë efektive dhe për të kryer detyrimet ndaj vendeve pjesëmarrëse në mënyrë të përgjegjshme.”- përfundoi statusin e tij Cakaj.

AFRO 50% E TË RINJVE TË PAPUNË

Published: 19 december 2019

Agjencia e Statistikave të Kosovës ka publikuar sot ‘Statistikat Sociale’.

Sipas këtyre statistikat, shkalla e papunsisë tek të rinjtë e moshës 15 deri 24 vjeç është 48.9%.

Ndërsa në përgjithësi, shkalla e papunësisë në Kosovë është 24.5%.

Nëse i kthejmë në numra, 382 mijë persona në Kosovë janë të punësuar, kurse të papunë janë 123 mijë të punësuar. 

Nëse bota do të zhytej në errësirë

Published: 17 december 2019

Gabimet njerëzore, defekte strukturore, rrufetë, stuhitë dhe madje edhe kafshët. Arsye nga më të larmishmet mund të bëjnë që sistemi elektrik të ndalet. Dhe nëse ndodh …

Metrotë janë të mbushura me punëtorë që kthehen në shtëpi, rrugët plot me taksi të verdha dhe makina, ashensorët e rrokaqiejve të mbushur me njerëz … kur papritmas energjia elektrike ndërpritet. Eshtë ora 17.00 në pasditen e 9 nëntorit 1965. Qyteti i parë që “u fik” ishte Bostoni, pastaj Nju Jorku mbetet pa drita dhe gradualisht qindra qendra të tjera urbane, gjithsej tetë shtete amerikane në veri-lindje dhe shteti kanadez i Ontarios. Në vetëm 12 minuta, për shkak të një serie defektesh të nisura në hidrocentralin Sir Adam Beck në Kanada, rrjeti i energjisë elektrike bie, duke lënë 30 milion njerëz në errësirë për 13 orë, duke nisur kështu ndërprerjen e parë dhe më të mirëdokumentuar të historisë.

“Në botën moderne dhe të industrializuar energjia elektrike është një pasuri që ne e marrim si të mirëqenë. Por sistemet elektrike janë ndër infrastrukturat më komplekse të krijuara ndonjëherë nga njerëzimi, dhe rruga që përshkon rryma, para se të arrijë tek përdoruesit është me të vërtetë e gjatë: nga termocentralet apo hidrocentralet që e prodhojnë atë deri tek kabllot që e transmetojnë dhe shpërndajnë”, shpjegon Emanuele Ciapessoni, shkencëtar i Departamentit të zhvillimit të sistemeve energjetike të kompanisë Rse (Studime mbi sistemet e energjisë). “Dhe ndonëse zinxhiri i furnizimit të sistemit të energjisë elektrike, veçanërisht për rreth tridhjetë vitet e fundit, është gjithnjë e më i sigurt dhe i fortë, ngjarjet që mund të shkaktojnë ndërprerje janë ende të mundshme. Nëse një gabim prek vetëm një përbërës, ai zbulohet dhe zgjidhet brenda një kohe të shkurtër, në shumicën e rasteve. Por nëse defektet janë të shumta, mund të keni një efekt kaskadë, që mund të çojë në një blackout”. Siç e dëshmon një listë e gjatë ndërprerjesh të rrymës, që kanë ndodhur në 50 vitet e fundit.

ME E MADHJA

Rrjetet e vjetëruara të energjisë elektrike, mungesa e organizimit midis impianteve të ndryshme të prodhimit të ndërlidhura me njëra-tjetrën dhe përdorimi i tepërt i kondicionerëve janë ndër shkaqet që kanë shkaktuar ndërprerjen më të madhe deri më tani: 31 korrik 2012, rreth 620 milion njerëz, gati 10% e popullsisë botërore, mbeti pa energji elektrike në veri të Indisë. E shtrirë nga kufiri lindor me Birmaninë deri në kufirin perëndimor me Pakistanin, duke vazhduar për disa ditë, megablackout-i bllokoi trenat, ndali metrotë, krijoi bllokime trafiku dhe, përveç shqetësimeve më të dukshme shtëpiake, bllokoi në një minierë në shtetin e Bengalit 200 minatorë, të cilët më vonë u shpëtuan.

“Në vendet në zhvillim, ku teknologjia nuk ka bërë ende përmirësime në sistemin e energjisë elektrike, ndërprerjet janë më të shpeshta,” shpjegon Ciapessoni. “Por këto aksidente mund të ndodhin edhe në realitetet më të përparuara teknologjikisht. Shkaqet variojnë nga gabimet e instalimit deri tek aksidentet gjatë punimeve në impiante, nga defektet e projektimit ose realizimi i përbërësve kundër vjetërimit. E megjithatë, ndonjëherë ato nuk varen nga sistemi elektrik: edhe agjentët atmosferikë dhe fenomenet natyrore mund të shkaktojnë ndërprerje”.

KRIMINELE NE HIJE

Një nga më domethënëset, që ndodhi në Brazil në 11 Mars 1999, në fakt u shkaktua nga rrufeja, e cila goditi nënstacionin elektrik të Barusit, në shtetin e Sao Paulos, duke shkaktuar një reagim zinxhir që paralizoi rrjetin e energjisë elektrike dhe ndërpreu shërbimin për 97 milion njerëz në shtete të ndryshme në pjesën jugore të vendit. Gjithashtu në Nju Jork, në mbrëmjen e 13 korrikut 1977, goditi një seri rrufejesh që, duke prekur disa struktura në seri, e nxorri sistemin elektrik jashtë loje. Nju Jorku ishte në mesin e një krize të rëndë ekonomike, papunësia kish rrënuar mijëra banorë, bandat sundonin në lagje të ndryshme, një valë nxehtësie i kish nervozuar pa masë njujorkezët.

Këta përbërës e bënë qytetin tokë pjellore për krimin: gjatë 24 orëve që mbeti pa drita, pati qindra akte vandalizmi. Të paktën 1.600 dyqane u grabitën, dhjetëra makina u vodhën dhe u vunë qindra zjarre. Agjentët arrestuan afro 4,000 njerëz, aq sa nuk kishte më qeli në dispozicion në komisariatet e policisë; më shumë se 500 policë u plagosën nga të shtënat me armë.

Megjithatë, kërcënimi mund të vijë edhe nga nëntoka. Kjo është ajo që ndodhi gjatë tërmetit të fortë që goditi ishullin Hokkaidō, në Japoni, më 5 shtator të vitit të kaluar. Tërmeti me madhësi 6.7 ballë shkaktoi rrëshqitje masive të dheut dhe përmbytje rreth termocentralit Tomato-Atsuma. Zbulimi nga sistemi i sigurisë i tubave të dëmtuar dhe zjarreve, do të thoshte që impianti duhej të shkëputej automatikisht nga rrjeti elektrik, si një masë paraprake. Por kjo provokoi një paqëndrueshmëri të sistemit, i cili la pothuaj tre milion njerëz në errësirë.

MINJ, KETRA DHE MAJMUNE

“Ndër shkaqet e jashtme që mund të rrezikojnë efikasitetin e një infrastrukture elektrike janë edhe kafshët,” shpjegon Ciapessoni. «Ato mund të shkaktojnë qarqe të shkurtra brenda stacioneve ose përgjatë gjurmës së linjave elektrike. Një kërcënim përfaqësohet, për shembull, nga glasat e zogjve, të cilat mund të shkaktojnë qarqe të shkurtra në linjat ajrore”.

Dhe pastaj minjtë, gjarpërinjtë, dhelprat, lakuriqët e natës, pëllumbat: në Shtetet e Bashkuara vlerësohet se 10-20% e ndërprerjeve janë shkaktuar kafshët, veçanërisht ketrat të cilët, sipas të dhënave nga Shoqata Amerikane e Energjisë Elektrike, vetëm në vitin 2016 kanë shkaktuar pothuajse 3.500 ndërprerje të energjisë. Ngjarja që futi në blackout Kenian për gati katër orë, në qershor 2016, u shkaktua nga një majmun: pasi u ngjit në çatinë e hidrocentralit Gitaru, në qendër të vendit afrikan, kafsha ra në transformator, duke shkaktuar një humbje prej 180 megavatësh të energjisë elektrike që la më shumë se 40 milion njerëz pa drita. Megjithë tronditjen, në kuptimin e vërtetë të fjalës, majmuni mbijetoi dhe iu besua kujdesit të Shërbimit të Kafshëve të egra në Kenia.

GADISHULLI NE ERRESIRE

Edhe vendi fqinj, Italia ka parë shuarjen e të gjitha dritave. “Gjithçka filloi në 3.01 të mëngjesit, më 28 shtator 2003, kur në Zvicër pati një prishje të një linje të rëndësishme që lidh rrjetin zviceran me atë të Italisë”, shpjegon Alberto Borghetti, profesor i sistemeve elektrike në Departamentin e Inxhinierisë të energjisë elektrike dhe informacionit “Guglielmo Marconi”, në Universitetin e Bolonjës. “Megjithë ndërhyrjet e operatorëve, dhe për shkak të një zinxhiri ngjarjesh, në 3.27 të mëngjesit ndodhën ndërprerjet më të mëdha që ka përjetuar ndonjëherë Italia”. I gjithë territori u zhyt në errësirë, përveç Sardenjës dhe Caprit, të cilat kanë rrjete autonome; trenat u ndalën, aeroportet u bllokuan, mijëra thirrje në numrin 118, ashensorët u bllokuan gjithashtu. Nata e parë e Bardhë e organizuar në Romë u ndërpre, dy gra të moshuara vdiqën duke rënë nga shkallët, një zonjë tjetër prej zjarrit të shkaktuar nga një qiri dhe një grua e re u shtym me makinë, për shkak të një semafori që ishte fikur. Pas rreth 20 orësh, së pari në Veri dhe më pas në Jug, i gjithë gadishulli u kthye të ndriçojë.

KLIMA 2.0

Megjithëse teknologjitë për të ulur probabilitetin e ndërprerjeve janë duke u përmirësuar, shkaqet që i shkaktojnë ato rriten. Dhe në shënjestër janë edhe ndryshimet klimatike. Uraganët, stuhitë e borës, valët e të nxehtit, përmbytjet janë ndër armiqtë më të mëdhenj të infrastrukturës elektrike. Dhe këto ngjarje po bëhen gjithnjë e më të dhunshme.

“Një shembull janë reshjet e dëborës në Cortina gjatë Krishtlindjeve 2013, të cilat krijuan një ndërprerje të rëndë dhe mungesë të energjisë elektrike për 60,000 përdorues”, shpjegon Borghetti. “Dëbora e lagësht që binte me bollëk formonte shtresa të rënda akulli rreth kabllove, duke sjellë shumë ndërprerje”. Jo vetëm kaq. Seria më shkatërruese e tornadove (360 gjithsej) e regjistruar ndonjëherë në Shtetet e Bashkuara ndodhi nga 25 deri në 28 prill 2011 dhe shkatërroi, ose shembi më shumë se 300 shtylla 40-metërshe, duke lënë qindra qytete në Alabama dhe Mississippi pa drita.

Uragani Maria, një nga më katastrofikët e regjistruar ndonjëherë në Atlantik, shkatërroi rrjetin e energjisë elektrike të Porto Rikos në vitin 2017: u deshën 11 muaj për të rivendosur shërbimin në të gjithë ishullin e Karaibeve, aq shumë sa që kjo ndërprerje është më e gjata e regjistruar ndonjëherë. Sipas studimeve, marrëdhënia midis ndryshimit të klimës dhe ndërprerjes është shumë e ngushtë: rritja e ngjarjeve ekstreme në të vërtetë ka rritur numrin e ndërprerjeve të energjisë.

RREZIKU KIBERNETIK

Blackout-et, me gjithë barrën e tyre të rëndë dhe kostove, janë bërë gjithashtu një armë politike dhe ekonomike. Dhe për t’i vendosur nuk keni nevojë për një bombë: thjesht një virus, një program kompjuterik i dizajnuar posaçërisht për të bërë dëm. Sabotimi i parë i këtij lloji u zhvillua në 23 dhjetor 2015 në Ukrainë dhe kompromentoi sistemet e komunikimit të tre kompanive shpërndarëse në vend, duke lënë 230,000 njerëz në errësirë. Në të njëjtën periudhë të vitit tjetër, infrastruktura e Ukrainës u sulmua përsëri; programi i përdorur nga hakerat, i quajtur më vonë Industroyer, shkatërroi rrjetin e energjisë elektrike që furnizon Kievin, duke e lënë në errësirë kryeqytetin për më shumë se një orë.

SKENARI ME I KEQ

Sidoqoftë, mundësia që bota të përfshihet në një ndërprerje planetare përjashtohet nga ekspertët. “Nuk ka asnjë rrjet të vetëm global të ndërlidhur të energjisë,” vazhdon Ciapessoni. Prandaj, një kolaps i kësaj madhësie është i paimagjinueshëm. Edhe në Shtetet e Bashkuara nuk mund të ndodhë, duke pasur parasysh që ato kanë tre zona elektrike autonome. Në Evropë, nga ana tjetër, ku të gjitha sistemet elektrike janë të ndërlidhura, problemet mund të përhapen nga një rrjet në një tjetër dhe, megjithëse shumë i largët, rreziku i një ndërprerje të shtrirë në pjesën më të madhe të Evropës është real. Më 4 nëntor 2006, një ngjarje në Gjermani u shndërrua në një çrregullim që çoi në një hap larg nga rënia totale e rrjetit kontinental evropian”. Kjo ishte një kambanë e rëndësishme alarmi, për të rritur më tej sistemet e sigurisë dhe mbrojtjes.

Mikelanxhelo, autobiografia e një gjeniu

Published: 17 december 2019

Dua të të rrëfej se çfarë më shtyu të krijoj, përse nuk kam ndjerë asnjëherë lodhje, të të rrëfej momentet kur kam qenë gati duke u shembur, dhe si jam ringritur në këmbë. Dua të ndaj me ty zjarrin që ende digjet në gjoksin tim, sepse më ka mbetur vetëm zëri për ta bërë të digjet. Sepse unë jam ende një skulptor. Unë jam zjarri

Kam arritur deri aty sa ta mendoj si Leonardo Da Vinçi, edhe pse nuk kemi rënë kurrë dakord, për asgjë. I pacipë dhe grindavec siç ishte, një ditë deklaroi në praninë time, se skulptura ishte punë për punëtorë të mermerit dhe muratorë, një praktikë mediokre dhe e papëlqyeshme, e mirë vetëm për të të mbushur me pluhur dhe lodhur gjymtyrët, ndërkohë që piktura, ajo po, është një zanat fisnik, që mjafton të lëvizësh penelin mbi një tryezë, për t’i dhënë jetë një kryevepre. Ndoshta nuk e kishte gabim …

Nuk do ta besosh, po nuk është hera e parë që mendoj të hedh tutje gjithçka. Të marr gdhendësit e mi e t’i hedh në Tevere. Të mbledh veglat e t’i hedh në  rrymat e lumit, në ishullin Tiberina. Të djeg gjithë skicat, sepse e di që tashmë nuk më mbetet më kohë dhe forca për të bërë skulptura.

Kam arritur deri aty sa ta mendoj si Leonardo Da Vinçi, edhe pse nuk kemi rënë kurrë dakord, për asgjë. I pacipë dhe grindavec siç ishte, një ditë deklaroi në praninë time, se skulptura ishte punë për punëtorë të mermerit dhe muratorë, një praktikë mediokre dhe e papëlqyeshme, e mirë vetëm për të të mbushur me pluhur dhe lodhur gjymtyrët, ndërkohë që piktura, ajo po, është një zanat fisnik, që mjafton të lëvizësh penelin mbi një tryezë, për t’i dhënë jetë një kryevepre.

Ndoshta nuk e kishte gabim.

Tani që kam mbërritur në të nëntëdhjetat, trupi im nuk i përgjigjet më shpërthimeve të mendjes. Kam kaq shumë ide të reja për t’i transformuar në statuja, por arrij t’i jap vetëm ndonjë goditje me çekiç asaj Pietà-së, që mbaj këtu në shtëpi në Romë, prej më shumë se dhjetë vitesh. Më ka hipur dëshira që ta rimarr dhe ta përfundoj. Nëse vjen të më takosh do të ta tregoj, edhe pse ende nuk ka përfunduar. Do të kuptosh se Maria nuk ka nevojë të mbajë trupin e Jezusit mbi këmbë, sepse biri është pothuaj pjesë e saj. I vdekur, rikthehet brenda barkut të nënës, i përthithur prej dashurisë së saj të pafund. Eshtë ajo që do të doja të më ndodhte mua, kur Zoti të më thërrasë. Në atë moment do të mundem më në fund të ndihem i mbrojtur, si një fëmijë që lëshohet në krahët e nënës. Një ndjesi që me zor e kujtoj. Nëna ime, gjyshja jote, Francesca di Neri – Zoti i dhëntë lavdi – vdiq kur unë isha vetëm 6 vjeç.

Dhe ndoshta jam i shtyrë pikërisht prej saj, që ndjej ende energjinë për të punuar nga agimi, deri natën vonë, me atë copë mermeri. Siç kam bërë për një jetë të tërë, do të isha i gatshëm të vishja sërish atë kapelë ku vendosja një qiri, për të bërë atë pakëz dritë të domosdoshme, që të më tregonte pikën e saktë ku të vendosja daltën dhe të modeloja figurat. Por më kot, pas pak minuutash më duhet të heq dorë dhe të lejoj që çdo gjest të mbetet i bllokuar në duart e mia, ndërkohë që sytë e shohin veprën të përfunduar, dhe koka shpërthen prej detajeve që duhet ët nxjerë përjashtë.

Eshtë irrituese.

Po të isha duke u marrë me një pikturë, do të mund të rrija ulur, me një tryezë të vockël në anë dhe një penel në dorë. Do të më duhej vetëm të merrja bojërat e përgatitura tashmë nga nxënësi im Antonio e do të punoja ashtu si di unë. Do të kënaqesha të punoja aq sa do të më lejonte drita e ditës, dhe me të rënë muzgu, do të mund të mbyllja studion të lija pas derën me aromë terpentinë dhe të lija pushim sytë. Por, është trupi që vendos se kur duhet të ndalem, sepse gishtërinjtë nuk përgjigjen më si do të doja, dhe ndjej çdo goditje çekiçi ë më kthehet mbi shpinë, a thua jam unë mermeri që duhet të punohet. Pluhuri që vdisja ta largoja nga hunda, me frymënxjerrje të forta që më dilnin nga gjoksi, tani zë vend në gojë dhe nuk çlirohem dot prej tij. Kollitem, kollitem dhe ai qëndron aty për orë të tëra, deri kur arrij ta kapërdij. Pas kësaj marr takëmet dhe godas sërish mermerin, por ndjej që lufta është e pabarabartë: tashmë, ai është më i fortë se unë.

Dje natën, i befasuar prej pagjumësisë që më parë e mbushja me punë, ndjeva nevojën që të kthehesha e të shihja Pietà-në time, që ndodhet në Shën Pjetër. Doja të prekja atë mermer, të butë e të ndriçuar, që kisha mundur ta zbus si një teshë, dhe poroz si lëkura. Një punë që zgjati me muaj, kur lënda ishte vënë në shërbimin tim. Por atëherë nuk kisha mbushur as 25 vjeç dhe nuk kishte gjë, që të më dukej e pamundur. Nuk kishte asnjë dallim mes trupit dhe mendjes: isha një rrjedhë energjie e pandalshme.

Pasi dola nga Macel de’ Corvi, u nisa drejt Ponte Sant’Angelo. Ajri ishte i lagësht dhe bënte ftohtë, siç ndodh gjithmonë këtu në shkurt. Nuk ishte nata më e mirë për të ecur nëpër rrugët e Romës. Drita e Hënës më lejonte të dalloja në çdo qoshe pallatesh, statujat e Virgjëreshës që më tregonin rrugën për të mbërritur në bazilikë. Herë pas here, drita e pishtarit të atyre që ktheheshin nga një dëfrim Karnevalesh më jepte zemër. Vija një këmbë pas tjetrës, duke bërë kudjes të mos ngecja.

Edhe pak dhe do të mbërrija në Shën Pjetër, nëse shiu nuk do të më kishte zënë në befasi. Kërkova strehë nën kolonat e Palazzo Massimo. Uji më depërtoi deri në kocka, flokët dhe mjekrra ishin bërë qullë. Ah, unë dhe vesi im i të mos marrit kurrë një kapelë, as edhe në dimër!

Krejt papritur, pashë të më afrohej një hije. “Mjeshtër, çfarë bën këtu? Eshtë natë, bie shi, ku po shkoni”? Ishte Tommaso Calcagni, një prej dishepujve të mi. “Dikush ju njohu dhe erdhi të më njoftojë. Po përse nuk më zgjuat? Eja, kthehemi në shtëpi”.

Nuk i dhashë shpjegime. “Tommaso, po nuk e di që unë nuk jam mirë në asnjë vend?” I humbur, u mbështeta në supin e tij dhe u ktheva me të, por me ritmin e hapave të mia. Kur u kthyem në shtëpi, e lashë të më thante dhe u ktheva në shtrat.

Nëse do i kisha thënë se çfarë më shtyu të dilja, nuk do të më kish kuptuar. “Përse nuk pritët mëngjesin? Do të kishim shkuar bashkë”, do të më kish thënë.

Por unë në jetë nuk kam pritur asnjëherë momentin më të përshtatshëm për të bërë diçka, nuk kam ditur kurrë të gjej kohën e duhur, duke riskuar gjithmonë që të dukem i rrëmbyer dhe i pangopur. Nuk e kam vrarë kurrë mendjen për opinionin që sjellja ime mund të nxiste tek të tjerët, kështu që më kanë marrë si sherrxhi, ziliqar, koprrac, oportunist, rebel… një përbindësh nën veshjen e një gjeniu.

Pas episodit të natës së kaluar, kam dëshirë vetëm të djeg gjithçka: skicat, letrat, mermerët që ende nuk kam përfunduar. Nëse nuk arrij të eci përpara me skulpturën, më mirë të shkatërroj gjithçka.

Leonardo, nipi im i dashur, kam nevojë që ti të vish në Romë sa më shpejt, sepse mund të mos përgjigjem dot për veten time. Duhet të përdor atë pak kohë që më ka mbetur për të gjetur kthjelltësi, përpara se zemërimi të më shtyjë të shkatërroj çdo gjurmë të veprës sime. Përveç trashëgimisë sime, dua të të bëj ruajtës të kujtimeve të mia. Dua të të rrëfej se çfarë më shtyu të krijoj, përse nuk kam ndjerë asnjëherë lodhje, të të rrëfej momentet kur kam qenë gati duke u shembur, dhe si jam ringritur në këmbë. Dua të ndaj me ty zjarrin që ende digjet në gjoksin tim, sepse më ka mbetur vetëm zëri për ta bërë të digjet. Sepse unë jam ende një skulptor. Unë jam zjarri.

Kjo pjesë është shkëputur nga libri: “Mikelanxhelo: unë jam zjarri”, me autor Kostantino Doracio – Në shqip nga bota.al

Shërbimet e fshehta amerikane zbulojnë sekretet prapa sistemeve 5G të Pekinit

Published: 17 december 2019

Një raport i ri investigues, i Komisionit të Inteligjencës në Kongresin amerikan ka nxjerrë të dhëna shqetësuese në lidhje me qëllimet e fshehura prapa teknologjisë 5G dhe kompanive teknologjike kineze, si Huaëei dhe Zte. Sipas përfundimeve të raportit të komisionit, agjencitë e zbulimit dhe partia komuniste kineze janë prej kohës në një partneritet me gjigandët e teknologjisë. Raporti, hartimi i të cilit është nisur që në vitin 2012 ka prodhuar pothuaj 50 faqe dossier, të cilat përmbajnë të gjitha frikërat e shërbimeve të fshehta amerikaner.

Ish shefi I komisionit të inteligjencës ka pohuar se qëllimi final i Pekinit është dominimi teknologjik i botës brenda shekullit XXI. Sipas analizës së Mike Roger, udhëheqësit kinezë po përpiqen që të kopjojnë ekzaktësisht atë që SHBA bëri pas Luftës së Dytë Botërore.

Strategjitë e Kinës sot synojnë investime në zhvillimin teknologjik si dhe kontrollin e burimeve duke përdorur kompani periferike. Udhëheqësit e Pekinit e kanë kuptuar mirë se sa shumë I ka dhënë avantazh ushtarakisht dhe politikës Shteteve të Bashkuara, supremacia në fushën e teknologjisë.

Në tekstin e raportit thuhet se “Kina përbën gjithashtu një sfidë të rëndësishme diplomatike, politike dhe ushtarake”, dhe më tej thuhet gjithashtu se “deri disa vite më parë ishte e vështirë ta interpretoje Pekinin si një konkurrent të Shteteve të Bashkuara, duke qenë se nuk kishte impaktin ekonomik global apo kapacitetet e amerikanëve. Ndërsa sot, skenari duket se ka ndryshuar dhe arsyeja e një metamorfoze të tillë duhet kërkuar mbi të gjitha në rritjen e tyre ekonomike eksponenciale, e cila nuk duhet të nënvlerësohet”.

Prapaskenat

Gjatë një interviste të dhënë për qendrën e studimeve Belfer të Universitetit të Harvardit, Roger ka zbuluar dhe disa prapaskena. Sipas tij, Pekini tashmë bën përpjekje për kontrollin e masave, duke përdorur sistemet e blerjes së biletavetë avionëve dhe trenave në mënyrë elektronike, me celularë dhe kompjutera, dhe po i përdor këto për monitorimin e lëvizjes së masave, individëve dhe familjeve.

Që në vitin 2016 në fakt britanikët kishin denoncuar instalimin e afro 140 milionë telekamerave dhe që në vitin 2020 do të jenë pothuaj 500 milionë. Një kontroll I tillë obsesiv teknologjik është shkelje e privatësisë dhe të drejtave të njeriut, por këto koncepte pak rëndësi kanë patur tradicionalisht në vendin e dragoit. / bota.al

Albin Kurti: “Shqipëria e Madhe”, sipas Ukshin Hotit e jo sipas Beogradit

Published: 17 december 2019

Në një intervistë për Euronews Albania në emisionin Balkan Talks me gazetarin Franko Egro, lideri i lëvizjes Vetëvendosje, Albin Kurti rrëfeu për planet e tij të qeverisjes, marrëdhënien me Shqipërinë, minishengenin ballkanik, si dhe për dialogun me Serbinë.

I pyetur rreth rrugëtimit të tij politik si një figurë apolitike dhe rebele, z. Kurti tha se ai ka një eksperiencë 23-vjeçare në politikë ka qenë vazhdimisht në opozitë.

“Radikalizmi im nuk ka buruar nga karakteri im i fortë, por nga temat para meje,” u përgjigj z. Kurti duke shtuar se tanimë që do të marrë postin e kryeministrit nuk do t’i duhet të jetë më radikal.

Ai gjithashtu foli për marrëveshjen me Lidhjen Demokratike të Kosovës dhe harmonizimin e programit, ku shpalosi planet e tij të qeverisjes në koalicion me partinë e dytë që mori më shumë vota.

“Jemi fitues me diferencë jo të madhe 2%, 30 deputetë ne dhe 28 LDK,” saktësoi lideri i VV.

Pyetjes lidhur me luftën e korrupsionit dhe krimit të organizuar, z. Kurti iu përgjigj duke thënë se planifikon të mundësojë luftë pa kompromis për korrupsionin, si diçka thelbësore për ekonominë, por edhe për demokracinë.

“Ne kemi nevojë që ta përgatisim mirë dialogun me parime, të rishohim marrëveshjet, sidomos dialogun me Brukselin,” tha lideri i Vetëvendosjes, duke shtuar se zgjedhjet në Serbi janë këtë pranverë, por dialogu i ri pavarësisht se nis para tyre nuk do të mbyllet atje.

“Me Serbinë nuk pajtohemi, jo vetëm sa i përket vlerave për të ardhmen, por edhe fakteve nga e kaluara.”

Kurti shtoi se Kosova është republikë parlamentare dhe si e tillë i takon kryeministrit të udhëheqë dialogun, jo presidentit.

Ai i qëndroi vendimit për të zbatuar reciprocitet të plotë me Serbinë lidhur me taksën 100% sikurse pati premtuar në një intervistë për Euronews Albania edhe përpara zgjedhjeve të 6 tetorit në Kosovë.

Pyetjes çfarë nuk ka funksionuar në marrëdhëniet me Shqipërinë, pas ceremonive mbresëlënëse të bashkëpunimit, lideri i VV tha se ka pasur kryesisht një qasje ceremoniale dhe se ai synon të krijojë komisione të përbashkëta qeveritare.

Termin “Shqipëri e Madhe” megjithatë Kurti e hodhi poshtë si të krijuar në Beograd dhe tha se ai megjithatë shpreson që të bëhen hapa para për integrimin dhe afrimin drejt bashkimit të shqiptarëve, sipas tezës së prof. Ukshin Hotit se BE dhe Bashkimi Kombëtar as nuk e zëvendësojnë dhe as nuk e përjashtojnë njëra-tjetrën.

I pyetur për “mini-Schengenin” ballkanik, z. Kurti tha se nevojitet një aleancë ballkanike, por ajo duhet të fillojë me Kosovën e Shqipërinë, të vazhdojë me Malin e Zi dhe Maqedoninë e Veriut, Sarajevën, Sofjen dhe së fundmi t’i bashkangjitet Serbia nëse e sheh të nevojshme.

Kush do e drejtojë SPAK-un? Nesër fillojnë intervistat në KLP

Published: 17 december 2019

Këshilli i Lartë i Prokurorisë nesër do të zhvillojë intervistat me tre kandidatët që kanë aplikuar për të qenë në krye të Prokurorisë së Posaçme kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar (SPAK).

Altin Dumani, Arben Kraja dhe Edvin Kondili kërkojnë të drejtojnë strukturën e re që do të ketë objekt të hetimin e niveleve të larta të krimit të organizuar, por edhe të korrupsionit.

Intervistat me kandidatët do të regjistrohen me audio dhe video dhe do të zgjasin 30-45 minuta për secilin kandidat.

Orari i zhvillimit të intervistave do të jetë si më poshtë:

  1. Altin Dumani    09:30
  2. Arben Kraja      10:15
  3. Edvin Kondili    11:00

Këshilli kërkon nga kandidatët të marrin masa për t’u paraqitur pranë Këshillit të Lartë të Prokurorisë në datën dhe orën e njoftuar.

Rita Ora vazhdon me foto të nxehta

Published: 17 december 2019

Rita Ora vazhdon që të provokojë me foto të nxehta në rrjetet sociale

Të tilla janë edhe dy fotot që ajo ka postuar sot e ku ka thënë se po dëshiron një “llokum”.

“E dua një llokum”, ka shkruar Rita.