Nga Edi Rama -Dua të flas për Shengenin Rajonal, si një nga prioritetet tona dhe nuk e fsheh dot që më kanë lënduar shumë miq kosovarë, ndjekës të kësaj faqeje, as nuk mundem dot të rri pa ju thënë si fillim, se unë, për asnjë çmim, në asnjë rast dhe për asgjë në këtë botë, nuk e tradhtoj popullin tim, vendin tim, njerëzit e mi. Dhe kur unë them popullin tim, nuk kam parasysh vetëm popullin e Shqipërisë po edhe të Kosovës; kur them vendin tim, nuk kam parasysh vetëm Shqipërinë po edhe Kosovën; kur them njerëzit e mi, nuk kam parasysh vetëm shqiptarët në Shqipëri, po edhe shqiptarët në Kosovë.

Unë tradhtar, o motra e vëllezër nga Kosova? Po si, kur, pse dhe për cilën arsye tjetër në botë përveç arsyes së mosarsyes të atyre që nuk duan të dëgjojnë, nuk duan të lexojnë, nuk duan të kuptojnë të vërtetat e thjeshta të një procesi publik, transparent, politik e ndërkombëtar, të nisur këtu e pesë vjet më parë! Me sa duket të tjerët kanë një zotësi që unë nuk e kam dhe dinë ta luajnë me sukses publik, rolin për mua të neveritshëm të mëmëdhetarit të flaktë, të patriotit të përvëluar, të shqiptarit që digjet për flamur e vret për atdhe, thjesht sapo flitet për shkjaun.

E di që momenti është gjithnjë me ta, kur luhet me emocione e me rrena patriotike) dhe kur plagët e paharrueshme të së shkuarës, preken djallëzisht për të ndezur zjarrin verbues në sytë e njerëzve të prekur nga e shkuara tragjike. Por koha jo, kona nuk është me ta, koha është me të drejtën dhe me të vërtetat që mund të mbulohen apo të deformohen përkohësisht, po kurrësesi nuk mund të treten e të zhbëhen.

Shengeni Rajonal nuk është një Jugosllavi e re, siç thonë ata që nuk bëjnë dot as një qeveri me dy parti, në Kosovën që e duan aq shumë. Sepse mesa duket kur vjen puna tek bashkimi i forcave për ta qeverisur Kosovën, ndarja e karrigeve ka më shumë rëndësi se Kosova e mbetur në udhëkryq, pa strategji e pa qeveri. Po shyqyr që janë të bashkuar bukur mirë madje, pa dallim partie e madje edhe me do ustallarë në Tiranë, për ta hedhur Kosovën kundër “vëllaut të Vuqiqit” në Shqipëri, duke i’a prishur gjakun dhe errur sytë njerëzve në Kosovë, me dokrra patetike e me rrena patriotike. Shengeni Rajonal nuk është as një plan serb për të pushtuar ekonomikisht rajonin, siç thonë disa që Kosovën e kanë fushë për lojën e tyre politike, teksa Kosovës po i’a marrin fytyrën e po i’a tresin respektin në sytë e miqve të paçmueshëm amerikanë dhe europianë, pa të cilët shteti i Kosovës nuk do të kishte lindur dot kurrë. Çfarë mund të jetë më e dhimbshme, se sa t’i dëgjosh ata miq pazëvendësueshëm, të thonë se sot politikanët në Kosovë, dinë çka duan për vete, po nuk dinë çfarë duan për Kosovën!

Shengeni Rajonal nuk është jo e jo, mos e dhëntë kurrë Zoti i shqiptarëve, as ndonjë program a marrëveshje për të amnistuar krimet e regjimit gjakatar të Milosheviçit. Për të harruar Reçakun. Për të pafajësuar agresorin e djeshëm, e për të ndaluar betejën politike me Serbinë për pranimin e realitetit dhe njohjen e Kosovës shtet sovran. Kush i thotë këto e shumë poshtërsi të tjera të këtij rendi, ku hyn edhe poshtërsia e madhe që unë paskam dashur të ndaj Kosovën, ose është krejt i paaftë për ta çuar përpara me sukses betejën politike me Serbinë ose është krejt i nginjur me çka ka përfituar prej Kosovës dhe s’do më hiç, asnjë dhimbje koke për të ardhmen e popullit, se të vetën mbase e ka siguruar ndoshta për shtatë breza. Ose edhe të dyja bashkë ndërsa kush u beson atyre që e mbushin ajrin mes nesh, me këtë soj helmi patriotik, gabon.

Shengeni Rajonal është një domosdoshmëri historike sot, kur beteja jonë por jo vetëm e jona, shqiptarëve por krejt vendeve të këtij rajoni, është zgjerimi i hapësirës së lirisë së lëvizjes për njerëzit, mallrat, shërbimet e kapitalet. Veç ata që s’duan ta shohin a s’dinë të lexojnë, nuk e kuptojnë se Shengeni Rajonal është rruga e vetme për Shqipërinë e për Kosovën, që të thyejmë barrierën kufitare mesveti dhe të garantojmë liri të plotë lëvizjeje mes të dyja të shteteve, për njerëzit, për mallrat, shërbimet e kapitalet. Shengeni Rajonal nuk sjell asgjë të re në aspektin e marrëdhënieve politike mes Serbisë e Kosovës dhe as në aspektin e marrëdhënieve politike mes Shqipërisë e Serbisë, në raport me Kosovën. Qëndrimi ynë në këtë drejtim as ka lëvizur, as nuk lëviz. Ne jemi një dhe kemi të njëjtin qëndrim. Pikë.

Unë besoj fort se Shengeni Rajonal, jo vetëm nuk e dëmton Kosovën në betejën politike me Serbinë, për arritjen e një marrëveshje përfundimtare, të drejtë e të plotë për njohjen saj nga Serbia po përkundrazi, e ndihmon. Kush ndër zotërinjtë që i fryjnë këtij zjarri kundërshtie është kundër Shengenit Rajonal, sepse parasheh pasoja ekonomike negative për Shqipërinë e për Kosovën, thjesht nuk di çfarë flet. Ndërsa kush është kundër Shengenit Rajonal, për shkak të së shkuarës duhet pyetur se si e ndihmoka Kosovën, vetëpërjashtimi nga një nisëm që ka të paktën pesë vjet, që diskutohet dhe dakordësohet përgjatë procesit të Berlinit, ku Kosova ka qenë gjithnjë e pranishme në nivelin më të lartë e ka qenë gjithnjë dakord në tryezë?

Ne, Shqipëria, kemi arritur ta bindim Serbinë, po po, unë kam arritur ta bind Presidentin e Serbisë, që as të mos e kushtëzojë tryezën me asgjë që na ndan ne me Serbinë për Kosovën dhe që e ndan Kosovën me Serbinë, as të mos pretendojë që Shqipëria dhe Kosova, të mos e bëjnë marrëveshjen e lëvizjes së lirë të njerëzve e të mallrave në kufi, në rast se Kosova nuk pranon të bëjë të njëjtën gjë me Serbinë në të njëjtën kohë. Ditën që Serbia nuk do t’i qëndronte kësaj pike themelore, s’do kishte më tryezë ku Shqipëria të merrte pjesë për këtë proces.

Kjo do të thotë që Shengeni Rajonal na jep ne, Shqipërisë dhe Kosovës mundësinë të bëjmë atë që nuk e kemi bërë dot për vite të tëra, sepse jo vetëm Serbia, po as Uashingtoni e Brukseli nuk na e kanë lejuar kurrsesi, madje na janë hedhur në fyt sa herë e kemi përmendur: Hapjen e kufirit mes nesh dhe krijimin e një zone të vetme ekonomike. Tani ndjesë po nëse flasim me argumente e jo me emocione, unë ende nuk e kam dëgjuar një argument të vetëm racional kundër këtij projekti rajonal të mbështetur pa rezervë edhe nga Shtetet e Bashkuara dhe Bashkimi Europian. Ashtu sikundër ende nuk e kam gjetur në historinë e post-konflikteve të përgjakshme, në Europë e nëpër botë, ndonjë rast kur arritja e paqes ka ardhur me retorikën e luftës e me të sjellurit si në luftë, vite të tëra pasi lufta ka mbaruar e armët i’a kanë lënë vendin politikës dhe diplomacisë.

Bashkimi Europian vitin e ardhshëm do të vendosë 1.2 miliardë euro në mbështetje të bashkëpunimit rajonal. Po edhe pa këtë, rritja e bashkëpunimit rajonal dhe pjesëmarrja e të dyja shteteve shqiptare në këtë dimension të ri bashkëpunimi, është një premisë më shumë që të rritet jo vetëm ekonomia e vendeve tona, por që të përmirësohet edhe klima e përgjithshme e të krijohen kushte më të favorshme për vetë dialogun mes Kosovës e Serbisë. Madje unë personalisht as nuk e dyshoj fare, se sa më shumë ne të përfshihemi, së bashku, Shqipëri e Kosovë, në dimensionin rajonal, aq më shumë fuqizojmë dimensionin e realitetit tonë ndërkombëtarisht edhe në sytë e Serbisë dhe aq më shumë ndihmojmë veten, në rrugën drejt njohjes së plotë e përfundimtare të Kosovës nga të gjithë.

Siç e thashë në fillim, ne nuk kemi kohë për të humbur në asnjë drejtim. Tërmeti ishte një shtysë e fortë për të gjithë ne, që të prodhojmë më shumë energji pozitive e të shpenzojmë më pak energji negative. Mundësitë janë të gjitha për t’u shfrytëzuar, jo për t’u humbur dhe asnjë mundësi për të zgjeruar rrugën e të ardhmes, nuk mund të humbet në emër të së shkuarës”, tha Rama.

Bedri Zenel Islami-Si duket, koalicioni aq i pritur deri më tani për qeverisjen e Kosovës, mes VV të prirë nga Albin Kurti dhe LDK-së së Isa Mustafës, do të ketë vështërsi të mëdha, të cilat , edhe pse duken se kanë të bëjnë thjeshtë me postin e presidentit, janë shumë më tepër se kaq.

Një koalicion që mund të krijohej , më shumë nga inati se nga arsyeja, nuk paska qenë edhe aq i lehtë. Probleme të mëdha, të vjetra e të reja, që ishin e janë mes tyre, po rizgjohen./

Mendimi politik i shpallur i Kurtit është ndryshe në dsa raste dhe e kundërt në shumë raste të tjera me mendimin politik të LDK-së.

Fillesat e dy forcave politike janë të ndryshme, devotshmëria është e ndryshme, sprova në pushtet është, po ashtu , e ndryshme.

VV është një forcë politike militante, ku janë në shumicë të rinjtë dhe shumë prej tyre vijnë nga familje me një traditë të njohur çlirimtare.

LDK është një forcë politike oportuniste, ku në shumicë ishin të ardhur nga Lidhja Komuniste e Kosovës dhe ku vizioni dhe idetë jan shndrruar në pazare politike.

Por, e gjitha është çështje e forcave politike, të cilat kishin përballë tyre një qeveri që duhej larguar dhe e larguan, por, si duket, pa mundur të formojnë një qeveri të veten.

Kurti paralajmëron, si është pritur , se qeverinë e re nuk e mandaton dhe as nuk e pret rrugëhapjen nga presidenti, por nga LDK-ja.

isa Mustafa i kthen përgjigjen ekuivoke, ” bëje qeverinë nëse ke numrat”, por votat nuk ka ndër mend të ia delegojë.

Presidenti i Kosovës, Thaçi, i bën ftesë dy herë në një ditë liderit që ka fizuar zgjedhjet dhe pritet të jetë shefi i qeverisë sëardhshme dhe , ai futet në lojë.

Njeriu që bëjnë sikur nuk e llogaritin dhe për vendin e të cilit duket se po prishen ujditë, e njeh lojën e filluar dhe, nuk do të habitesha, nëse pas murit të lojës, është vetë ai.

Kurti nuk mund të bëjë asgjë, as qeveri, as pushtet, as të realizojë idetë e tij , nëse kabineti i tij nuk kalon në parlamentin e Kosovës. Kështu si janë punët, nuk do të kalojë.

tre muaj pas votimeve figura e tij nuk është më e para…loja përtej saj ka ndikuar në imazh dhe kjo nuk po ndodh rastësisht.

Kërkesa e VV për numërimin e votave të ardhura nga Serbia , po ashtu, nuk është shenjë e mirë në mendimin politik të shqiptarëve të Kosovës. Duket si një shenjë kompromisi.

Nga ana tjetër, LDK-ja, e dyta, me një deputet më pak, e njeh lojën e Thaçit, se ka qenë vetë pjesë. I shton edhe lojën e saj që rrugë ka përtej Kosovës dhe bën bllokadën e saj.

VV tregoi një akt force – zgjodhi kryetarin e parlamentit. Konjufca është emër i mirë, babai i Glaukut, Sherif Konjufca është ndër atdhetarët e njohur në Kosovë, por kjo nuk do të thotë se ishte zgjidhja më e mirë e mundshme. I hap rrugë pazareve të tjera, po aq sa sjell në skenë presidentin. Jo më kot ai ftoi Kurtin për të nisur mandatimin. Në 15 ditë Kurti ose do të dështoj , ose do të bëjë lëshime të mëdha në krijimin e qeverisë.

Në rastin e parë do të jetë përsëri në opozitë.

Në rastin e dytë do të humbë shumë nga idealizmi i tij.

Të vjetrit thonin dikur: ” Mos e thaj burimin e vjetër, pa të nxjerrë ujë burimi i ri”.

Kurti i mbylli të gjithë rrugët e tjera, duke menduar se LDK ishte rrugë e mirë.

Është shpejt për t’u penduar, por më mirë tani se shumë më vonë.

Paternalizmi në politikë është i dëmshëm.

Njeriu që nuk e llogarit kundërshtarin e tij, shpejt do e kuptojë se ka nxituar.

Të gjithë po shpejtojnë drejt presidencës dhe, duke shpejtuar, harrojnë se njeriu që është atje, sa do i prapshtë të jetë, nuk e ka ndër mend të ikë pa e luajtur lojën e tij.