Dita ka sy, nata ka veshe.
Deles së qethur, nuk i ngjitet ferra.
Dhe kur deti kos të bëhet, për të varfërin nuk gjendet lugë.
Dhelpra kur nuk e mbërrin rrushin, thote është i thartë. (populli)
Dhi e zgjebur e bishtin përpjetë.
Dimri ha dhe kashten.
Dita e mirë, duket që në mëngjes. (populli)
Dita ka sy, nata ka veshe.
Djal i djalërise, shkop i pleqërisë.
Djali i pa nënë, si nata pa henë.
Djali nga barku yt, e miell nga thesi jot që të ngopesh.
Do dhe thele mbi bisht.
Dora e huaj nuk te kruan dot si jotja.
Dora jote, mëma jote.
Dora që nuk kafshohet, puthet.
Dru prej lisi, dhe grua prej fisi.
Duaje mikun me gjithe kusuret (hallet) e tij.
Duhen shumë mend që të mund shoqërohesh me njerëz pa mend.
Durimi është më e madhja trimëri.
Durimi ka dhe kufi.
Dy atllar në një mullar.
Dy duar për një kokë.
Dy here flitet ne mulli.
Dy mace, mundin një luan.
E bleva sa frengu pulen. (kushtoi shume)
E dhena e tjeterit është si e krojtura e dhembit. (populli)
E dogji miza. (e goditi fjala)
E hidh mbas krahëve. (harroje)
E keqja të shpie deri tek dera e armikut.
E kërkoi si breshka gozhdën.
E përpjeta ka dhe te tatepjetë.
E zure gjarprin? Shtypi kokën.
Edhe bari i njome digjet nëpër të thatë. (populli)
Edhe diell të bëhesh, të gjithë nuk i ngroh dot.
Edhe shelgu i gjatë është, por s bën fruta.
Era fryn detin, kurse fjala fryn njeriun.
Është gacë e mbuluar.
Është këthyer dera nga përroi.
Është më afër dera se qilari.
Është me të dhënë, nuk është me të thënë.
Është njeri që as të ngroh, e as te ftoh.
Është njeri që nuk le dy gurë bashkë.
Është njeri që nuk turbullon ujë.
Është qelbur peshku nga koka. (faji është tek i madhi)
Është si mesalla me dy faqe.
Fajet i bëjnë të mëdhenjtë, shkopinjtë i hanë të vegjlit.
Ferra e nisi, ferra e grisi.
Fitimi dhe humbja jane moter e vëlla.
Fjale e keqe, rrezon malin.
Fjale fjale niset davaja.
Fjalët e keqëdashësit janë si qymyri, që edhe po s´të dogjën , të nxijnë.
Fjalet jane gra, veprat burra. (populli)
Floke gjate mendje shkurter. (populli)
Folë pak, dëgjo shumë.
Fshati që duket, s´do kallauz. (populli)
Fytyra e qeshur është rrezja e bukurisë.
Gabimet që harrohen, përsëriten.
Grueja duhet të ketë në dorën e djathtë fëminë e në të majtën librin
Guximi e bën njeriun të mundë luanin.
Këmbëngulja e qëndrimi të pamundshmen bën të mundshme.
Klloçka qe s’rri mbi veze, nuk nxjerr zogj.
Kur te jesh ne dhe te huaj, dita te duket nje muaj.
Kush dëshiron të duhet, le të dojë.
Kush punon ne te ri, nuk vuan ne pleqeri.
Kush punon, fiton.
Liria vjen kur s’i druhesh vdekjes.
Lumi fle, armiku s’fle.