Mali me mal nuk piqet, njeriu me njerine piqet.

Më i poshtri njeri është ai i cili kërkon mirësi nga një i poshtër.

Me mikun ha e pi e pazar mos bë.

Me mire vdekur e me nder, se sa gjalle e i turperuar.

Me mire nje dite ne liri, se njeqind vjet ne roberi.

Mendja e njeriut kuptohet me të folur dy tri fjalë, por zemra e tij s’mund të kuptohet as për disa vjet.

Mendja e zbukuron njeriun.

Mëndjelehti bën mik atë që i bën keq, e armik atë që i bën mirë.

Mendo dhjete here e fol nje here.

Mirësia që pritet të bëhet për një kohë të gjatë, humbet vlerën kur realizohet.

Mos i shiko gunen, por shikoje punen.

Mos iu hidhëro një të keqeje të atij që të ka bërë njëqind të mira.

Mos kij besim në njeriun që s’ka besim në ty.

Në qoftë se është lumturi të duhesh, është lumturi më e madhe të duash

Në vend që të shesësh dituri dhe zotësi, përpiqu t’i fitosh ato.

Nje krimb thane nje lis.

Nje pike ne çati, prish nje shtepi.

Një punë e bukur është më e dobishme se njëmijë fjalë të bukura.

Njerëzit janë të njejtë para natyrës, edukata i bën të dallohen.

Njeri i zoti nuk është ai që s´ka të meta, po ai që i pranon të metat e tij.

Njeriu duhet të përpiqet të mësojë çdo gjë, jo të tregojë veten e tij.

Njeriu i pa mesuar si druri i papunuar.

Njeriu ka nevojë për arsim ashtu si bima për ujë.

Njeriu mëson më shumë nga pësimet, sesa nga sukseset (Henry Ford)

Njeriu plaket duke nxene.

Njeriu që të bëhet edhe me i zoti nuk duhet te harrojë edhe ato që ka mësuar.

Njeriu qe vetem per vete punon, eshte si nje dru qe peme s’lëshon.

Njeriun e bëjnë të përjetshëm veprat e tij.

Njerzit e mirë janë të gjykuar të bëhen skllevër të të kqinjëve.

Pema më e ëmbël është ajo që vjel me duart e tua.

Për çdo sy ka bukuri.

Për te qenë i lumtur nuk duhet vetëm të dish, por edhe të duash.

Peri i ngatërruar nuk zgjidhet me nguti.

Personi që do ti, s’ka asnjë të metë, fillo të mos e duash, pa shih sa të meta ka.

Pleqëria në vetmi, nuk është jetë e plotë.

Po dëshirove të duash një njeri, ose të dojë ai ty, takohu më shpesh me atë.

Po të përdoret mirë koha, do të mjaftojë për të kryer çdo punë.

Puna vjen me kembe te arta.

Punen e sotme mos e ler per neser.

Qente lehin, karvani shkon perpara.

Qesja nuk zbrazet duke dhënë lëmoshë.

Ruaju nga miku që bisedon me armikun tënd.

S`duhet me i shti hunte e me marre ere gjithkun.

S’ka lumturi më të madhe në botë se dashuria dhe harmonia.

Shqiponja fluturon ne qiell, por folenë e bën ne tokë.

S’tundet mali nga debora.

Syri është një dritare e shpirtit.

Të flasësh pa menduar, është si të zbrazësh pushkën pa e vënë në shenjë.

Të gjitha qeniet e gjalla përveç njeriut janë të vetdijshme, që qellimi kryesor i jetës është që ajo të shijohet.(Samuel Butler)

Thjeshtësia është bukuria kryesore e grave, se gjëndet shumë rrallë.

Trathtia, pa marrë parasysh shkakun, prapëseprapë trathti është.

Trimeria matet me zemer, jo me trup.

Trimi i mire me shokë shumë.

Trimi përmbahet, i ligu shpalon dobësitë.

Vetmia është më e mirë se shoku i keq.

Vjehra nuk e kujton asnjëherë kohën e nusërisë.

Xhelozia është krimbi i dashurisë.

Zbavitja më e bukur për njerinë është leximi, shoku më i mirë libri. 1. Heshtja jo gjithëherë është ar!

2. Ka shumë përsona që vezullojnë në formë, por në përmbajtje janë të

brishtë!

3. Shoku i vërtetë të prekë në plagë, në mënyrë që ajo të shërohet me kohë.

Ka ³shokë² që plagët t¹i mbulojnë përderisa ato të bëhën shumë në trup,

pastaj ai luan me ty, sepse kudo që të prekë, ti do të ndjesh dhimbje.

4. Me atë që vetëvetës i shkakton plagë me dashje s¹ka nevojë të merret

askush! Ai kërkon vetëdenim!

5. Ka individë që në heshtje qëndrojnë buzë rrugës dhe presin me orë të tëra

për t¹u hedhur në sulm mbi ata që punojnë e veprojnë. Këta individë vetëm

kritikojnë të tjerët, ndërsa vet nuk punojnë asgjë duke mbetur përherë në

pusi!

6. Çdokush e ka të drejtën e fjalës dhe kjo s¹mund t¹i mohohet askujt. I

lumtë atij që ka durim të dëgjoj llojlloj budallenjësh me orë të tëra!

7. Të drejtën e fjalës e kanë të gjithë! Kjo s¹do të thotë se çdokush di të

flas mirë e sakt!

8. Atyre që fshihen e nuk punojnë, armë e vetme u mbetet kritika kundër

atyre që përditë punojnë dhe përpiqen në jetë për të përparuar!

9. Njeriu që flet për një çështje të caktuar, duke u shprehur, në vete

ngërthen, aftësinë dhe kulturën. Ka përsona që mundohen të mbesin enigmë,

duke fshehur paftësinë e vet me anë të heshtjes!

10. Ata që për një çast diskutojnë me zë të lartë janë plot sinqeritet,

sepse ajo që mbrohet me fuqinë e shpirtit, është shprehje e vendosmërisë për

ta mbrojtur të vërtetën (por kjo vlen vetëm për raste të caktuara).

11. Nuk duhet kërkuar mëshirë para askujt, por drejtësi. Por drejtësia duhet

mbështetur, sepse ai që e ka forcën për bazë e që i mungon karakteri, shkel

me të dyja këmbët mbi drejtësinë!

12. Aty ku zhurmojnë fëmijët, qesh trolli dhe shtëpia, aty është e ardhmja e

sigurtë e shoqërisë, aty janë luftëtarët e ardhshëm të lirisë!

13. Është madhështi kur njeriu e sheh drejt realitetin, është mjerim për ata

që nuk duan ta shohin këtë!

14. Është e tmerrshme kur njeriu e humb të drejtën që ta shoh me sy vëllaun,

shokun, mikunŠ

15. Atyre që u mungon aftësia e imagjinatës për t¹i bërë gjërat e mëdha

realitet, çdo gjë që pason më vonë ia mveshin spontanitetit!

16. Me ata që janë kurreshtarë e pyesin pa pushim nuk e vlenë të bisedohet,

sepse atyre u mungon kultura e dëgjimit!

17. Ai që të gënjen tri herë radhazi dhe arrin prapë të të gënjej, atij i

pranohet aftësia e gënjimit, ndërsa ti duhet të zgjohesh nga vërbimi i

besimit!

18. Nuk duhet besuar në çdo gjë, sepse bie në pozita të injorantit!

19. Është kënaqësi e madhështi kur njeriu të gjitha aftësitë i vë në shërbim

të atdheut! Është tepër e ultë për ata që të gjitha aftësitë i shfrytëzojnë

kundër atdheut të tyre!

20. Ata që rastësisht i kanë hipur atit një herë, mendojnë se përjetë do të

jenë kalorës. Pikërisht, ata në të parin hendek bien dhe mbesin përjetë

këmbësorë!

21. Gjendja reale e popullit më së miri shihet nga poshtë, nga pozitat e

lartësive kurrë nuk do të shohësh realisht, sepse të pengon mendje-madhësia.

22. Erërat gjithëherë nuk të freskojnë. Ka erëra që të ngrijnë e që të

thajnë!

23. Buzëqeshja zgjatë jetën, por varet se çka fshihet pas saj: intriga,

cinizmi, hipokrizia, injoranca, sarkazmi, servilizmi apo sinqeriteti!

24. Realitetit nuk duhet frikësuar pa marrë parasysh çfarë është ai!

25. Ata të cilët nuk i binden arsyes për ta bërë të domosdoshmën realitet

ose janë armiq të progresit ose janë qyqarë!

26. Gjarpërin po e godite në bisht, të kafshon në gisht, prandaj duhet

goditur në kokë që ta shtrish përtokë!

27. Atij që ngurron për ta mbrojtur të vërtetën, i pëlqejnë gënjeshtrat dhe

poshtërsitë!

28. Ta mbrosh të pambrojturin është humanitet, por që të jetë ky humanitet i

plotë duhet që të ia mësosh artin e vetmbrojtjes!

29. Hero, martir, dëshmor njeriun nuk e bën vetëm akti i rënies, por vepra e

tij gjatë jetës, në shërbim të atdheut, duke sakrifikuar edhe jetën si aktin

më sublim. Këtë fat e kanë vetëm ata që e ndjekin me përkushtim këtë rrugë!

30. Të punosh për çështje kombëtare do të thotë t¹i vësh vetes obligim për

t¹i kryer detyrat që shtron atdheu. Të punosh kundër atdheut do të thotë të

bësh punën e tradhtarit duke i vën vetes obligim për t¹i kryer detyrat që

t¹i ngarkon armiku!

31. Ai popull që nuk e gëzon lirinë, nuk e gëzon as jetën!

32. Atyre që flasin për atdhe pa ndërpre e pa kontroll, në realitet u mungon

gatishmëria që të sakrifikojnë për atdhe, prandaj këtë mungesë mundohen ta

plotësojnë me fjalë e fraza të thata!

33. Dallimi në mes të mërgimit dhe burgut është se i burgosuri e di se sa

është i dënuar, kurse në mërgim dënimi është i pacaktuar dhe kurrë nuk

dihet se kur do të mbarojë ky dënim!

34. Dallimi në mes burgut dhe mërgimit është se në burg t¹i vënë hekurat në

duar, kurse në mërgim hekurat ia vëmë vetvetes!

35. Kur I shtypuri kërkon që të hajë bukë me djathë, shtypësi ia ndalon edhe

bukën në mënyrë që ta harrojë djathin!

36. Ata që e mohojnë përkatësinë e vet kombëtare, do të jenë përjetë të

mohuar nga kombi i tyre!

37. Vetëm ai popull që është i ngritur i arsimuar dhe i guximshëm, di se

ç¹kërkon, di të rezistojë di të çlirohet dhe di të realizojë, sepse është i

vetëdijshëm se lirinë nuk ta falë askush!

38. Ka raste kur njeriu nuk dëshiron të heshtë, por e keqja më e madhe është

kur nuk ke kujt t¹i flasësh!

39. Hajnit nuk duhet dhënë rastin që të vjedh, sepse ai atë zanat ka!

40. Çdo popull i robëruar që gjakon lirinë ka nevojë për njerëz patriotë dhe

të sakrificës e jo për tradhtarë, kuislingë e servilë. Që liria të bëhet

realitet më parë ai popull duhet të çlirohet nga këto mbeturina!

41. Zëri i bilbilt është i këndshëm kurdoherë, pavarësisht nga stinët!

42. Është lumturi e kënaqësi të shkruash por edhe më kënaqësi është kur ke

kujt t¹i shkruash!

43. Ka disa njerëz që i pranojnë vetëm ato gjëra që u pëlqejnë atyre,

mirëpo shpëtimi është në atë se bota nuk sillet rreth tyre por rreth boshtit

të vet!

44. Gjithëherë ka qenë më lehtë të kritikosh sesa të punosh!

45. Kush është trim e nuk frigohet, për atdhe që flijohet, kënga gjithnjë do

t¹i këndohet!

46. Pas luftës nuk ka vend për trimëri, sikur se pas kuvendit të burrave për

filozofi!

47. Ata që zgjaten e stërzgjaten në muhabet nuk e dinë se ku e kanë hallin e

vet!

48. Ata që të lavdërojnë hapur e papushim, dikund e kanë një qëllim!

49. Po të ikësh nga i ligu ai gjer në varr s¹të ndahet!

50. Të gjithë ata, që sharjet në maje të gjuhës i kanë për luftëtarët e

lirisë, thellë në zemrën e tyre e ruajnë nostalgjinë për pushtuesin!

51. Të durosh robërinë nuk është strategji por mungesë e guximit për të

luftuar për liri!

52. Nuk është trimëri vetëm kur di të shtijsh me armë, por trimëri e mençuri

është kur di se kundër kujt duhet kthyer tytën!

53. Frikës nuk është mirë t¹i bësh konak shpesh, sepse sa më shumë që ta

pranosh aq më shpesh të troket në derë!

54. Edhe sorra di të këndoj por askush nuk thotë: -Sa bukur këndon kjo

sorrë!

55. Ka shumë njerëz, për të cilët në aspektin e shërbimit familjes,

shoqërisë dhe atdheut mund të thuash lirisht se ka kohë që kanë vdekur!

56. Më mirë një e sharë në vesh, se një e lavdëruar në shesh!

57. Ai që vuan nga kurreshtja, nuk mund të jetë kurrë i qetë!

58. Kur është paqë dikush kërkon luftë. Ndërkaq kur është luftë, dikush

kërkon paqë!

59. Miqtë e vjetër vështirë se bëhën armiq të rinjë – ashtu sikurse armiqtë

e vjetër, miq të rinj!

60. Ikja është ves i keq dhe përjashton qëndresën! Keni dëgjuar ndonjë herë

të thuhet se filani bëri gajret duke ikur!?