Bukuroshja e Durrësit është portreti i një gruaje në Mozaikun e Durrësit.

Është mozaiku më i lashtë i zbuluar në Shqipëri dhe me vlera të rralla artistike. I përket gjysmës së dytë të shek. IV p.e.r.

Në gjendjen e sotme ka trajtën e një elipsi (5,1 m x 3 m) dhe është punuar me gurë zalli shumëngjyrësh.

Figurë qendrore ka kokën e zmadhuar, por shumë të bukur të një gruaje, të cilën e rrethojnë bisqe të mëdhenj me dredhëza, rozeta, lule zambaku e lule kambane, që mbushin njëkohësisht gjithë sipërfaqen eliptike të mozaikut.

Të gjithë janë vizatuar me gurë ngjyrash të ndryshme, kurse sfondi është i zi.

Motive zbukurimi të ngjashme kanë mozaikët bashkëkohës të Pelas në Maqedoninë e lashtë (Greqi).

Sot ai është ekspozuar në një nga sallat e Muzeut Historik Kombëtar.