Shkruan Andi Rakipi-Sulejman Rexhepi, i reagoi Bardhyl Mahmutit! I reagoi jo se ky foli kundër hoxhallarëve ish-bashkëpunëtorë të UDB-së por,

sepse Bardhyl Mahmuti ia përmend memoaret dhe thërret në pranimin e këtyre memoareve si literaturë bazë që flasin për bashkësitë fetare si filiale të UDB-së, sidomos BFI-ja e Mulla Sulës, i cili, ka qenë aq i afërt me UDB-në sa kjo strukturë antishqiptar ia mundësoi që hoxha Mulla Sula të punojë edhe në policinë maqedonase, në sektorin e pasaportave për të huaj. Çfarë faji ka këtu Bardhyl Mahmuti

Me mijëra e mijëra qytetarë të Maqedonisë por edhe anekënd botës shqiptare, që nga maji i vitit 2015 kanë filluar një fushatë të paparë kundër Sulejman Rexhepit, uzurpatorit të BFI-së!Deri më sot, nuk pati zuzë me iu kundërvënë asnjërit, nuk polimizoi me askend dhe, sapo doli intelektuali i nderuar gjithëkombëtar, Bardhyl Mahmuti, me një shkrim tepër korrekt, me një recension mbi veprën e Sulejman Rexhepit DROMCA MEMOARSH: KUSH MA SHANË KOMBIN MA KA PREKUR FENË, uzurpatori të BFI-së, Mulla Sulës, i dogji rrota dhe u përpoq të reagojë në stilin e një diletanti të paparë.

Po pse i reagoi patriotit të pakontestueshëm, veprimtarit të grupit të shokëve që e sollën pavarësinë e Kosovës, pse pikërisht u ngrit kundër Bardhyl Mahmutit? Sepse, Sulejman Rexhepi është i brumosur me urrejtjen kundër “nacionalistëve dhe seperatistëve shqiptarë”, siç ishte dikur Bardhyl Mahmuti në sytë e policisë serbo-sllave. Shumë spiunë e bashkëpunëtorë të UDB-së (mbase në mesin e tyre edhe Sulejman Rexhepi) kanë qenë të stërvitur për t’i ndjekur deri në likuidim Bardhyl Mahmutin me shokët e tij. Bardhyl Mahmuti, falë kontributit të tij kombëtar në prishjen e ëndërrallave serbo-maqedonse, ai edhe sot e kësaj dite urrehet si nga shërbimet intelegjente maqedonase ashtu edhe nga ato serbe, si dhe nga shqiptarët që janë vegla të këtyre shërbimeve. Prandaj reagon Sulejman Rexhepi, kundër Bardhyl Mahmutit i cili, asgjë të keqe nuk bën përveçse bazohet në memoaret e Sulejman Rexhepit për të treguar se çfarë roli idiotik kishin disa Sulejman Rexhepa (teologë në radhët e bashkësive islame) derisa Bardhyl Mahmuti me shokë po sakrifikonin për ta sendërtuar ëndërrën e shqiptarëve: për ta shpallur Kosovën Republikë dhe shtet të pavarur.

Bardhyl Mahmuti në faqet e historisë kombëtare do të ngelë si personalitet kombëtar jashtëzakonisht i çmuar, me merita kombëtare të padiskutueshme, një patriot vetëmohues, një intelektual i kalibrit të lartë, një politikan me një diplomaci aktive, shumë intensive, duke korrur simpati dhe dashuri të shteteve që po i bombardonin serbët deri në çlirim të Kosovës. Kjo figurë markante gjithëkombëtare do të mund t’i pengonte vetëm Serbisë, Maqedonisë dhe Sulejman Rexhepit.

Sulejman Rexhepi nuk dëshiron që të kërkohen spiunë në mesin e BFI-së dhe hoxhallarëve. Spiunët mund të kërkohen te mësuesit, te mjekët, te berberët, te gazetarët, te punëtorët nëpër fabrika por jo edhe në BFI. Sepse, autoimatikisth, sinonim i spiunimit të hoxhallarëve të BFI-së do të dilte Sulejman Rexhepi. Sulejman Rexhepi ishte i vetmi klerik në Maqedoni që nuk pranonte të lustrohet, sepse, automatikisht do të dilte me dy këmbë brenda recidivëve të UDB-së.

Sulejman Rexhepi reagimin e vet e nisë duke e quajtur Bardhyl Mahmutin si “pjesë e shërbimeve serbo-sllave”! Dakord! Pse Sulejman Rexhepi nuk ngrit iniciativë për themelimin e një komisioni shtetëror ad hoc për t’u lustruar vetëm dy persona: Bardhyl Mahmuti i “shërbimeve serbo-sllave” dhe Sulejman Rexhepi “Reis i BFI-së”? Pikërisht për shkakun se BFI-ja e Sulejman Rexhepit do të na dilte si bastion i udbashëve dhe si filiale e UDB-së! Kurse Bardhyl Mahmuti do të vlerësohej si “nacionalis dhe seperatist shqiptar”, pikërisht i atillë të cilët Mulla Sula i luftonte me pasion duke mbajtur seminare nëpër xhami e duke folur me plotë “zhar”! Shkrimin kundër nacionalizmit dhe seperatizmit shqiptar të cilin e botoi në Takvim më vitin 1987 nuk ia shkroi Bardhyl Mahmuti “i shërbimeve serbo-sllave”!

Sulejman Rexhepi i drejtohet “kombit shqiptar”, tamam si një manjak, duke menduar se është prijës i mbarë kombit! I ankohet se paska filluar një fushatë kundër tij, ndërkohë që këtë fushatë kundër Sulejman Rexhepit e drejton mbarë KOMBI SHQIPTAR. Pra, nuk ka shqiptar nga gjiri i këtij kombi që nuk e urrenë Sulejman Rexhepin, pikërisht për shkak të vlerave të tij antishqiptare.

Sulejman Rexhepi sillet si ajo plaka e përdalë, e cila, pasi e hëngër, i thotë jaranit “ta mbylli derën me shul se po na zë dikush”! Tash e tri vjet ka nisur t’i publikojë memoaret e veta, kurse, tani, me gjasë pas shumë kritikave nga fëmijët e vet, nga punëdhënësit e tij, bën përpjekje që t’i mohojë se janë të tijat. Këtë vepër mundohet t’ia ngjesë atyreve që në maj të 2015 paskan synuar që “përmes puçit ta marrin BFI-në në duart e veta”!

Memoaret janë revokim i kujtimeve personale, në të cilat askush nuk mund të depërtojë e as të ketë autorësi! Memoaret janë nxjerrje e rrëfimeve nga kujtesa dhe palosja e tyre me mjeshtri nëpër faqet e librit. Është më se e qart që Sulejman Rexhepi është injoranti i vetëm në mesin e kombit shqiptar i cili kurrë në jetën e vet nuk ka shkruar qoftë një fjali, kurse ka plotë vepra në emër të tij! Si injorant, Sulejman Rexhepi mund t’ia ketë rrëfyer dikujt rrëfimet nga kujtesa e vet dhe ta ket lutur që t’i shkruajë, sepse, asnjë kriminel në botë nuk mund të vdesë i qetë pa i rrëfyer të bëmat e tij gjatë jetës. Pas rrëfimit mendon se vdekjen do ta presë i paqtë dhe i qetë. Ky është motivi që i nxitë kriminelët të rrëfehen, në formë memoaresh. Është edhe kategoria tjetër e memoarëshkruesve të cilët në fund të jetës së veti lënë memoaret vetëm sa për ta hequr qafe tërë atë bagazh akuzash e ankesash ndaj tij deri sa ka qenë faktor në këtë jetë. Le të trgojë Sulejman Rexhepi se çfarë faktori ishte jasht rolit të “ZHARKO”-s?! Ishte vetë konstatues sekret! Në VOA do ta deklarojë konstatimin se FRI-ja është struktur e shërbimeve sekrete maqedonase, ndërsa sot, të njëjtën strukturë e ka futur ne BFI-në e tij duke ia dhënë Myftininë më të madhe në vend, atë të Shkupit, e cila gjithnjë ka qenë cak i shërbimeve sekrete maqednase, qe nga paslufta e dytë botërore e këndej!

Memoaret e Mulla Sulës, 114 të tillët, në vete ngërthejnë hiç më pak se 562 rrëfime në të cilët ka marrur pjesë vetë Mulla Sula! Nëpër këto rrëfime ka momente, ka ngjarj, ka raste dhe personazhe akoma të gjallë. Asnjë nga këta personazhë nuk i mohojnë apo nuk reagojnë kundër atyre rrëfimeve, sepse, pa dyshim, që të gjitha janë të vërteta. Pak rëndësi ka se kush i ka shkruar ato rrëfime, me rëndësi është që janë të rrëfyera nga Sulejman Rexhepi dhe, ato rrëfime i kanë të njohur të paktën nja 20-30 persona në Maqedoni. Mulla Sula gjatë sefasë në sofrën e KONAK-ut nuk bën gjë tjetër prveç që i evokon këto kujtim me plotë ngjarje, storie e personazhe!

Me tej, për të larë mut me shurrë, Mulla Sula thotë se memoaret qenkan pjesë e atyreve që e shkaktuan “puçin” në maj të 2015. Po pse Sulejman Rexhepi nuk e thotë të vërtetën: ai me një puç klasik edhi në BFI, me përkrahjen e Menduh Thaçit, Agim Krsniqit dhe Afrim Tahirit. Dhe, ashtu si erdhi, ashtu siç e sollën, ashtu edhe do të ikë pikërisht nga ata që e sollën. Kjo është e vërtetë si Zoti që është Një!

Maji i viti 2015 në fakt shënon fillimin e çlirimit të BFI-së nga kthetrat e pista të Sulejman Rexhepit; shënon fillimin e zbërthimit të munafikllëkut të Sulejman Rexhepit dhe të klikës së tij; shënon fillimin e përplasjes së të vërtetës për dhjetra fytyra të Sulejman Rexhepit, prej hoxhës injorant e cirkusant deri te rrënuesi dhe shkatërruesi i BFI-së; shënon fillimin e zbërthimit të Sulejman Rexhepit si hajn, si zhvatës, si kriminel, si i korruptuar, si nepotist, si bashkëpunëtor aktiv i shërbimeve sekete serbo-maqedonase; shënon zbërthimin e familjes së Sulejman Rexhepit si bixhozxhinjë, zinaxhinjë, rakixhinjë, keqpërdorues të vakëfit, të fitrit, zeqatit, si bashkëpunëtorë e miq të kriminelëve dhe spiunëve. Pra, fillimi i majit të 2015 në faqet e historisë së BFI-së por edhe të historisë kombëtare do të ngelë si datë e fillimit të luftës më të paepur dhe më të paparë kundër kuisilingëve të strukturave antishqiptare e antiislame në Maqedoni. Kjo datë shëno epokën e një nisme për një zhvillim ndryshe, binareve të fesë e të kombit, të BFI-së.

Sulejman Rexhepi i këcënohet Bardhyl Mahmutit se me të do të merret drejtësia e Maqedonisë! Pra, gjyq do t’i bëjë shteti! Më mirë gjyqin të ta bëjë shteti se sa të ta bëjë kombi, siç po ia bënë Sulejman Rexhepit. Fundja, Bardhyl Mahmuti është mësuar me gjyqe të montuara politike serbo-maqedonase, ndaj të cilave ka dalër ngadhnjimtarë dhe kokëlartë. Bardhyl Mahmutin e ka paditur vetëm policia serbe, policia maqedonase dhe Sulejman Rexhepi. Sido qoftë, më mirë është t’i bëhesh jaraneshë gomarit, apo kurban gjarpërit, se sa të të gjykojë populli! Këtë situatë për momentin është duke e përjetuar Sulejman Rexhepi.

p.s.
Në inboxin e facebuk-ut tim kanë deponuar deklarata 16 persona, bashkëpunëtorë aktual të tij por edhe persona dikur miq të ngushtë të Sulejman Rexhepit, të cilët në çdo moment janë në gjendje që publikisht të dëshmojnë se, të gjitha ato memoare, me ato rrëfime brenda tyre, i kanë të dëgjuar nga vetë Sulejman Rexhepi dhe se, 90 përqind prej tyre janë më se të vërteta. Pak rëndësi ka se kush i ka shkruar, rëndësi ka që memoaret dhe rrëfimet brenda tyre janë autentike të Sulejman Rexhepit. Pikë!