Mazhoranca dhe Presidenca janë përfshirë në një luftë të ashpër për zgjedhjen e anëtarëve të Gjykatës Kushtetuese.

Institucioni më i lartë si garant i Kushtetutës është futur një kaos të paprecedentë sa dy palë gjyqtarë shkojnë në zyrë për të njëjtën karrige.

Në pamje të parë duket si një luftë për Kushtetutën, por që në fakt për Presidentin dhe Kryeministrin është më tepër se kaq.

Fati politik i Ilir Metës dhe Edi Ramës është në dorën e Gjykatës së re Kushtetuese.

Me të krijuar kuorumin e vet, Gjykata do të duhet të vihet në provë së paku me dy çështje shumë të rëndësishme.

Së pari është procesi i votimeve të 30 qershorit. A janë legjitime pa praninë e opozitës dhe a do rrëzohet dekreti i Metës për 13 tetorin?

Nëse Rama merr shumicën në këtë gjykatë siguron një vendim në favor dhe legjitimon procesin, edhe pse ky u bë pa praninë e opozitës.

Veç kësaj Rama po e përdor mungesën e kësaj gjykate për të ndërmarrë ligje që janë në shkelje të Kushtetutës sipas njohësve të saj, por certifikimi i shkeljeve ose konfirmimit kushtetues të vendimeve mund të bëhet vetëm nga kjo trupë e re që po ngrihet.

E dyta është fati personal i Presidentit. Parlamenti ka ngritur një komision hetimor i cili do të përmbyllet me një raport për shkarkimin e Metës.

Nëse plotësohen 94 vota në Kuvend që tashmë mazhoranca i ka, do të duhet vendimi i gjykatës kushtetuese që certifikon ose jo shkarkimin e kreut të shtetit.

Vitore Tusha dhe Besnik Muçi janë dy të listës së Metës dhe një gjykatë që funksionon me gjashtë anëtarë e bën jetike praninë e anëtarit tjetër në favor të presidentit që në këtë rast është Marsida Xhaferllari.

Këto dy vendime por dhe të tjera që pritet të depozitohen janë në themel të thelbit të përplasjes mes Metës dhe Ramës.

Është një konflikt për kontrollin e këtij segmenti të rëndësishëm të drejtësisë.

Përpos artificave ligjore që janë përdorur në rastin e përzgjedhjeve, ajo që është e qartë në Kushtetutë është fakti se presidenti ka tre anëtarë, kuvendi tre dhe po aq janë dhe nga gjykata e lartë.

Beteja për t’i marr njëri-tjetrin anëtarë sapo ka nisur dhe duket se do të vijojë.

Publikut i tundet flamuri i rreckosur i Kushtetutës, por ajo që thuhet në korridoret e politikës dhe mediave është se kush merr gjykatën kushtetuese ka në dorë dhe fatin politik të kundërshtarit.

Por edhe më me siguri mund të thuhet se një gjykatë e kontrolluar, është një reformë e dështuar.

e.h. / dita