Author: admin

Mbrojtja kundërshton pranimin e disa dokumenteve si prova, nuk është vërtetuar autenticiteti i tyre

Published: 20 marts 2024

Pas përfundimit të dëshmisë së dëshmitarit të 52-tënë seancë gjyqësore në gjykimin ndaj Thaçit dhe të tjerëve, u trajtua kërkesa e Zyrës së Prokurorit të Specializuar për pranimin në prova materiale të disa dokumenteve gjyqësore që pretendohet se janë vënë në dispozicion nga autoritetet serbe. Këto dokumente u kundërshtuan nga mbrojtja e të akuzuarve për shkak që sipas tyre nuk është vërtetuar autenticiteti i tyre dhe mund të jenë të fabrikuara.

Fillimisht ishte kërkesë e trupit gjykues që të dihet se nga kanë ardhur këto dy dokumente, si u bënë pjesë e ZPS-së dhe se a kishte ndonjë person që mund të flas lidhur me këto dokumente.

“Sa i takon autenticitetit të dokumenteve, dokumentin ZPS-së ia ka dhënë TPNJ-ja dhe UNMIKU. Dokumentet fillimisht i kanë vënë në dispozicion autoritetet serbe të cilat i kishin sekuestruar në bazat e UÇK-së gjatë luftës. Në lidhje me këtë i mbështesim deklaratën e hetuesit të TPNJ-së të depozituar në çështjen Haradinaj që janë parashtrime të prokurorisë sa i takon zingjirit të kujdestarisë së provave informative të paraqitura nga Bislim Zyrapi të viti 2007. Duke qenë se janë të mjaftueshme sa i takon besueshmërisë, ZPS-ja nuk synon që të thërras dëshmitarë që të flas sa i takon origjinës së këtyre dokumenteve edhe pse ka dëshmitarë që kanë folur për sekuestrime të UÇK-së nga disa forca, kjo tregon që është një dokumentacion i asokohshëm që flet për mbledhje të UÇK-së dhe operacione të asokohshme të ndalimit të dëshmitarëve”, tha prokurorja.

Ajo tha se nëse ngrihen pretendime sa i takon autenticitetit, trupi gjykues mund të vendos pastaj se çfarë peshe të iu jep këtyre provave në kuadër të dokumentacionit gjyqësor.

“Por, në përgjithësi autenticiteti, lidhja, vlera provuese e këtij dokumenti nuk mund të shihet si i izoluar por në dritën e të gjitha provave. Kur shohim që ka dokumente të njëkohshme që flasin për bashkëpunimin vlera e përbashkëta është më e madhe se dokumentet e veçanta në zona të veçanta. Për të marrë provë të plotë të autenticiteti të një dokumenti si parakusht për pranueshmërinë në prova gjyqësore do të ishte sikur të kërkonim një standard shumë më të fortë nga ai që parashikohet në rregullore dhe Jurisprudencë që parasheh dëshminë prima-facie. Kur ngrihen pretendime sa i takon autenticitetit, trupi gjykues mund t’i pranojë dokumentet dhe pastaj mund të vendosë vetë se çfarë peshe të iu jap në kuadër të dokumentacionit të gjyqit në përgjithësi”, tha prokurorja.

Po ashtu, prokurorja tregoi se çfarë është duke tentuar që të vërtetojë me këto dokumente.

“ZPS-ja synon të vërtetojë arsyet e mundshme të ndalimit të këtij personi dhe të tjerëve duke përfshirë edhe atë që dëshmitari e ka identifikuar si të bashkë ndaluar…Në deklaratën që i ka dhënë ZPS-së ky dëshmitar dhe dëshminë e tij këtu sot, dëshmitari e pranon se ka pasur marrëdhënie të mira me një prej personave të përmendur shumë herë në këtë dokument”, tha prokurorja duke kërkuar pranimin e këtyre dokumenteve nëpërmjet dëshmitarit të sotëm me arsyetimin se atij iu është përmendur emri në shumë faqe.

Ndërsa, avokatja e Kadri Veselit, Ann Rowan tha se këto informacione që janë të përfshira në këto dokumente mund të jenë të ditura për autoritetet serbe dhe që ky dokument mos t’i përkas fare UÇK-së.

“Sa i takon sfondit të kësaj çështje gjyqësore dhe fakteve, kur shikon përmbajtjen e këtij dokumenti dhe duke e ditur se si është marrur ky dokument, ky dokument nuk mund të thuhet se ësht i lidhur vetëm me UCK-në. Ky dokument mund të jetë porositur nga vetë Zbulimi Sekret Serb sepse Zbulimi Sekret Serb mund ti ketë ditur këto informacione. Pastaj a është i vertetë dokumenti a po jo nuk e di, po këta mund të jenë serb që mund të kenë pasur dijeni po për këto gjëra. Një prej mundësive është që edhe UCK-ja ta ketë pasur këtë dokument, por këto dijeni mund t’i kenë pasur edhe civilët”, tha Rowan.

Ndërsa, mbrojtja e Thaçit përmes avokatit Luka Mishetiq tha se ZPS-ja nuk ka bërë një hetim të pavarur për autenticitetin e këtyre dokumenteve.

“ZPS-ja po mbështetet vërtetime të shkruara nga një çështje gjyqësore e vitit 2007 dhe kur pyetet nga trupi gjykues përgjigja e tyre është “po e themi atë që dimë” që për mua tregon që nuk është bërë një hetim i pavarur nga ZPS-ja sa i takon autenticitetit të dokumenteve të cilat po i paraqiten trupit gjykues. Nuk iu janë treguar njerëzve të UÇK-së apo personave që mendohet se i kanë bërë këto dokumente pos dëshmitarëve që vijnë këtu. Ky është një shqetësim që kemi”, tha Miishetiq.

Ai tha se sa i përket këtyre dokumenteve duhet pasur parasysh se në këtë çështje gjyqësore ka pasur prova të fabrikuara nga zbulimi sekret serb e po ashtu edhe deklarata të fabrikuara nga dëshmitarët nga po i njëjti shërbim

“E dyta që kam është që mu dha mundësia që ta verifikojë këtë deklaratë tani se gjendet online, burimi vërtetë duket se është Shërbimi i Zbulimit Serb për këtë dokument. Unë do të thosha që ka pasur prova që janë paraqitur nga ky trup gjykues për fabrikimin e provave nga Zublimi Serb edhe në këtë çështje gjyqësore, edhe për një dëshmitar që ka dëshmuar për një deklaratë dëshmitaresh të fabrikuar pikërisht nga kjo Agjenci Zbulimi. Pra, të gjitha këto janë faktorë  të cilët duhet mbajtur parasysh. Fakti që dokumenti pretendon të jetë ai që është i barasvlershme me deklaratën e dëshmitarit që tashme ju e keni në dispozicion nga ky gjykim që edhe gjatë pyetjeve që i bëmë ne doli që nuk ishte ashtu. Mund të ishte marrë vesh kjo gjë  përpos faktit që na u dha mundësia ta kundërshtojmë… e saj”, tha Mishetiq.

Mishetiq tha se informacionet brenda UÇK-së nuk i dinin vetëm ata por edhe Zbulimi Sekret Serb duke përmendur një të infiltruar e që nuk sqaroi shumë për të.

“Ju do të dëgjoni dëshmi relativisht shpejtë lidhur me faktin që Zbulimi Serbe e kishte penetruar brenda UÇK-së gjatë konfliktit dhe fakti që ky informacion dihej edhe jashtë UÇK-së është pikërisht një provë që do të jepet nga dëshmitari i Prokurorisë që ky person i infiltruar ishte në nivele të larta të UÇK-së. Dua të them që informacionet nuk i dinte vetëm UÇK-ja po i dinte edhe shërbimi i Zbulimit Serb që nga vitit 1998. Por, në thelb është se cfarë do të ndodhë nëse trupi gjykues e pranon këtë dokument, mbështetët në këtë dokument dhe pastaj zbulohet qartë se edhe kjo del një provë e fabrikuar se nuk kemi gjetur personin që është i përfshirë në hartimin e këtij dokumenti dhe të dëshmojë për origjinën e këtij dokumenti”, tha Mishetiq.

Ndërsa avokati Aiden Ellis tha se i mbështetë parashtrimet e ekipeve të mbrojtjes.

“Mbështesë shqetësimet e ekipeve të tjera të mbrojtës dhe mbështesim parashtrimet e tyre”, tha ai.

Mirëpo, përfaqësuesja e ZPS-së insistoi serish duke thënë se ka tregues të autenticitetit të këtyre dokumenteve.

“Ka shumë tregues të autenticitetit dhe mbështetëshmerisë së këtij materialit. Hollësitë në këtë dokument janë tregues të mirë që ky dokument është një dokument që buron prej UÇK-së. Dokumenti i dytë po ashtu përmend lista me emra të personave të arrestuar. Pra, relevanca të qon përtej këtij dëshmitari dhe bashkë të ndaluarit të tjetrit. Në gjithashtu duhet patjetër që të procesojmë standardin prima-facie për pranueshmërinë”, tha prokurorja.

Megjithatë, kryetari i trupit gjykues, Charles Smith III tha se lidhur me pranueshmërinë apo jopranueshmërinë e këtyre dokumenteve do të merret me vonë vendim kështu duke përfunduar për sot seanca gjyqësore.

Ndryshe, gjykimi ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit pritet të rifillojë të hënën me 25 mars.

Në sesion privat, po vazhdon edhe sot dëshminë dëshmitari i 52-të i ZPS-së në gjykimin ndaj Thaçit dhe të tjerëve

Në Dhomat e Specializuara të Kosovës (DhSK) në Hagë, edhe të mërkurën po vazhdon dëshminë dëshmitari i 52-të i Zyrës së Prokurorit të Specializuar (ZPS) me kodin 04571 në gjykimin ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit.

Ky dëshmitar është me masa mbrojtëse dhe dëshmia e tij është duke u dëgjuar në sesion privat për publikun, raporton “Betimi për Drejtësi”.

Dëshmitari i 52-të e ka filluar dëshminë të martën. Ai është duke u marrë në pyetje nga avokati i Thaçit, Luka Mishetiq.

Ndryshe, kryetari i trupit gjykues, Charles Smith III tha se do të merret ndërkohë edhe një vendim mbi parashtrimet që i ka bërë avokatja e Veselit, Ann Rowan.

Ndryshe, Zyra e Prokurorit të Specializuar, më 30 shtator 2022 ka dorëzuar aktakuzën e konfirmuar të ndryshuar ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Jakup Krasniqit dhe Rexhep Selimit, e cila përbëhet nga dhjetë pika me akuza, ku këta të fundit ngarkohen për krime lufte e krime kundër njerëzimit. 

Më 29 prill 2022, Zyra e Prokurorit  të Specializuar kishte dorëzuar një aktakuzë të ndryshuar ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit e Jakup Krasniqit, ku pretendohet se katër të akuzuarit kanë kryer krime lufte edhe në Gjilan, Budakovë e Semetishtë.

Më 9 nëntor të vitit 2020, në paraqitjet e tyre të para, Jakup Krasniqi e Hashim Thaçi janë deklaruar të pafajshëm për akuzat që u vihen në barrë. Njëjtë është deklaruar edhe Veseli në paraqitjen e tij më 10 nëntor, sikurse edhe Rexhep Selimi më 11 nëntor.

Aktakuza ndaj Hashim Thaçit, Kadri Veselit, Rexhep Selimit dhe Jakup Krasniqit është konfirmuar më 26 tetor 2020. /BetimipërDrejtësi

Shënim: Personat e përmendur në këtë artikull konsiderohen të pafajshëm, përveç nëse nga gjykata vërtetohet se janë fajtorë me vendim të formës së prerë.

Shkrim i vitit 1903: Revolta në Kosovë dhe kërcënimi i paqes evropiane!

Published: 20 marts 2024

Shkrim i publikuar më 25 prill 1903, në faqen 22 të revistës britanike “The Spectator” (titulli origjinal: The Albanian Revolt)
Përkthimi: Agron Shala / Telegrafi.com

Revolta në Shqipëri – sepse është revoltë – e kërcënon paqen e Evropës shumë më drejtpërdrejt sesa rebelimi në Maqedoni. Malësorët e egër të asaj krahine të madhe, e cila është më e madhe se Uellsi dhe që tani përmban një milion e gjashtëqind mijë njerëz, nga të cilët një milion e dyqind mijë i përkasin fiseve luftarake që ne i quajmë shqiptarë, kanë fuqi rezistence të cilën maqedonasit nuk e posedojnë. Vendi i tyre është po aq malor sa Zvicra dhe më i mbrojtur, sepse është shumë më pak i njohur; të gjithë ata janë të armatosur; dhe me shekuj janë trajnuar që ta konsiderojnë luftën si të vetmen tregti të ndershme.

Ata ia japin ushtrisë turke ushtarët më të mirë dhe rojet më të besueshme për pashallarët turq, ndërsa besohet se kur përkohësisht bashkohen, siç janë tani, mund të vendosin në terren njëqind mijë luftëtarë të mirë të cilët janë të furnizuar si duhet me pushkë dhe me shpata nga tregtarët gjermanë. Nuk është aspak e sigurt nëse turqit, sado e madhe që është ushtria e tyre dhe sado trima që janë ushtarët e tyre, mund t’i nënshtrojnë shqiptarët drejt rendit – pa shpenzimin të cilin Thesari i Kostandinopojës nuk mundet ta sigurojë. Megjithatë, duket e sigurt se duhet bërë përpjekje. Shqiptarët, që gjithnjë janë pak a shumë të pavarur dhe gjithnjë dyshues ndaj turqve, kohët e fundit janë emocionuar shumë nga urdhrat e njohura si reforma dhe betohen haptazi se, sido që të jetë puna, nuk do t’u binden atyre.

Ata dinë pak dhe edhe më pak ua ndien për situatën e Evropës apo për fuqinë e re të Fuqive të Mëdha; vetëm e dinë se për shekuj me radhë i kanë rrahur turqit në kompromise të dobëta, të cilat i kanë lënë të armatosur dhe thuajse të pataksuar, dhe se kur kanë dashur më shumë e kanë marrë atë nga fqinjët më paqësorë përreth. Urdhrat për të mbajtur rendin thjesht i neveritin ata, ndërsa urdhrat për të pranuar të huajt në detyrë dhe për xhandarmërinë ngjallin tek ata furi dyshimi dhe urrejtjeje. Ata, pra, kanë masakruar një pjesë të popullsisë së Ohrit të cilët janë serbë, si paralajmërim për planet e tyre; e kanë vrarë konsullin rus që mbronte armiqtë e tyre në Mitrovicë; dhe, kanë tentuar të vrasin dy gjyqtarë, një hebre dhe një armen, ekzistencën e të cilëve ata e konsideronin si shkelje të privilegjeve të tyre. Dhe, ata, siç besohet, deklarojnë se në të ardhmen nuk do t’u binden të tjerëve dhe nuk do të paguajnë taksat, por do të sillen në të gjitha aspektet sikur Shqipëria është shtet i pavarur të cilin, në të vërtetë, synojnë haptazi për ta bërë kur grindjet e brendshme janë më pak të komplikuara.

Sulltani, ndonëse i shqetësuar shumë nga mosnënshtrimi i fiseve, ndoshta e ka kaluar në heshtje zemërimin e tyre, sepse pallati i tij ruhet nga shqiptarët dhe ka njëzet mijë prej tyre në Kostandinopojë; por, fuqitë fqinje nuk do t’ia lejojnë atij të drejtojë lojën. Subjektet e tyre janë në rrezik, ata nuk mund të ruajnë paqen në Ballkan derisa Shqipëria është nën armë, dhe këmbëngulin që Sulltani të rivendosë rendin. Rusia është e alarmuar për Bullgarinë dhe Maqedoninë, Austria për Bosnjën dhe Italia për çdo rrezik në brigjet e Adriatikut në të cilat ajo pretendon disa të drejta pronësie.

Prandaj, ambasadorët e Rusisë, Austrisë dhe Italisë e kanë paralajmëruar Sarajin Jëlldëz se nuk mund të pranojnë më premtime dhe se, nëse Sulltani nuk do të rivendosë rendin me forcë ushtarake, ata këtë do ta bëjnë këtë, e në këtë rast Madhëria e tij do të humbasë provincat e mbetura evropiane. Sulltani është dorëzuar, rojet e tij shqiptare vëzhgohen nga regjimentet e tjera, trupat e tij aziatike janë vlerësuar në numrin, siç thuhet, e shtatëdhjetë e pesë mijë burrave dhe shqiptarët kërcënohen me pushtim ushtarak. Me sa duket ata mbeten të palëkundur, sepse ende mbajnë disa oficerë të mëdhenj të cilët Sulltani i dërgoi për t’i qetësuar dhe, nëse është e mundur, për t’ju dhënë ryshfet të burgosurve në Pejë, ndërsa zemërimet më të fundit kanë ndodhur qëkur vendimi i Sulltanit u bë i ditur.

Nuk ka asgjë, pra, veç nënshtrimit ndaj kërkesave të shqiptarëve të cilat Fuqitë nuk do t’i lejojnë, ose nisjes së luftës, ndërsa nuk është aspak e sigurt nëse lufta do të përfundojë me fitoren e turkut. Trupat e Sulltanit janë të shumta dhe të guximshme, por ato nuk janë të organizuara mirë për luftë guerile në një provincë malore pa rezerva ushqimore; do të pengohen nga vështirësitë në lidhje me furnizimet dhe do të kundërshtohen nga raca traditë e së cilës është se gjithmonë mundën t’i mundnin turqit. Ka shumë mundësi që osmanët të mposhten, dhe nëse maqedonasit dhe bullgarët do të ngrihen si një njeri i vetëm, dhe në të vërtetë çdo i krishterë në Turqinë evropiane jashtë Kostandinopojës, do të detyrojnë Sulltanin ose të tentojë një masakër të madhe që do t’i nxiste në tërbim të gjithë sllavët, ose të pranojë se nuk mundet të ruajë më rendin në veri të Bosforit.

Çështja lindore atëherë do të hapej me hakmarrje, sepse çdo Fuqi e Evropës Lindore, e madhe apo e vogël – Rusia, Austria, Serbia, Bullgaria, Greqia, madje edhe Mali i Zi – do të donte një copë territori, dhe ata janë shumë xhelozë për çdo përvetësim apo pretendim nga ndonjë fqinj. Edhe nëse, nga ana tjetër, turqit do të arrinin të pushtonin me të vërtetë klanet, asgjë nuk do të zgjidhej, sepse vendi nuk mund të paguajë një garnizon të madh e shqiptarët do të ishin gjithmonë në rebelim të fshehtë dhe fuqitë rreth tyre do të jenë të gatshme për intriga për ndikim dhe në pritje të shpërthimit tjetër kundër Kostandinopojës. Turqit nuk mund të ndryshojnë sistemin e tyre, apo të pajtojnë ndonjë klasë të nënshtetasve të tyre, dhe kur sundojnë janë pothuajse aq të urryer nga çdo fis mysliman që nuk janë të klanit osman, si dhe nga haraçpaguesit e tyre të krishterë.

Me të vërtetë, aq qartë a dallohen këto gjasa në Kostandinopojë, sa thuhet se shumë turq të shquar e këshillojnë Sulltanin që t’i lërë të qetë shqiptarët, të tërheq gjithçka që mundet prej tyre në radhët e veta dhe jo vetëm të shtyp maqedonasit, por të ripushtojë Bullgarinë. Turqia, thonë ata, do të gjente një mbrojtës evropian, mund të krijohej një Pleven i ri dhe në çdo rast Perandoria do të vuante më pak nga një konferencë evropiane sesa nga kryengritja e përgjithshme në Turqinë evropiane që do të pasonte disfatën. Sulltani nuk ka gjasa që pas përvojës së tij në Greqi ta pranojë atë këshillë; por, nuk duhet të harrojmë se drejtimet e dëshpëruara pëlqehen nga shumë turq të mëdhenj, sepse ata e dinë se Perandoria e tyre Evropiane është e dënuar dhe janë të vendosur që nëse do të bjerë, do të bjerë siç u ngrit, në gjak dhe në flakë. Ata jo vetëm që janë miratues, por ata mendojnë se, si myslimanë, sundimi i të gjithëve rreth tyre është me të drejtë i tyre dhe ata nuk do ta pranojnë qëndrimin në një tjetër pozicion.

Është fat i çuditshëm ky i Gadishullit Ballkanik, i një pjese kaq të bukur dhe pjellore të sipërfaqes së tokës. Njerëzit e saj numërojnë gjashtëmbëdhjetë milionë dhe territori i tyre do të mbante tridhjetë në rehati dhe në lumturi. Ata janë të gjithë burra të bardhë, të gjithë mjaft të guximshëm për t’u bërë ushtarë të mirë, dhe të gjithë të mbushur me ide të cilat, nëse lokalizmi dikur do të zhbëhej, do t’i bënin ata të devotshëm për vendin e tyre të përbashkët. Pothuajse të gjithë janë të një besimi, dhe të gjithë janë detyruar, nga rrethanat, të durojnë tolerancën si rregull praktike e jetës. Midis tyre ka shumë njerëz të aftë dhe do të ishte e mundur, nëse fjala është kur të jenë të lirë, të zhduket tundimi gërryes i përfitimit korruptiv, ose në çdo rast nga marrja e ryshfetit si shkelje e rrezikshme. Nuk ka asnjë arsye të shëndoshë pse, po të liheshin më vete, ata nuk do të krijonin një monarki federale aq të sigurt dhe të begatë sa Austria, me shumë pasuri bujqësore dhe zotërim të tregtisë së tokës midis Azisë Perëndimore dhe Evropës Lindore.

Të vendosur në Detin e Zi dhe Mesdhe, ata madje mund të zhvillojnë fuqi detare dhe të bëhen një faktor i rëndësishëm në politikën evropiane. Në sytë e çdo filozofi politik ky do të dukej pozicioni në të cilin i thirr fati i tyre; por, të gjithë e dinë se nuk është gjëja që do të marrin. Edhe sikur xhelozitë dhe urrejtjet e tyre të brendshme të mos pengonin ndonjë kombinim të përhershëm për mbrojtje, Fuqitë e Mëdha në fqinjësinë e tyre nuk do të duronin t’i shihnin të forcoheshin në bashkim dhe paqe. Rusia do të deklaronte se dera e saj ishte mbyllur për të dhe Austria do të pohonte se i është hequr shpresa e vetme për “hisen në zhvillimin modern të pasurisë”; dhe, të dyja do të shpërdoronin ushtritë dhe do të grumbullonin borxhe mbi veten e tyre, në vend që të hiqnin dorë nga mundësia për të sunduar të paktën në njërën anë të Gadishullit. Ujdia e Evropës rrallëherë është dashamirëse, edhe për një qëllim të tillë siç e kemi skicuar. Ujdia nuk mund të krijohet. Pra, lufta duhet të vazhdojë deri në një fund të papërcaktuar si duhet, dhe një tokë vërtet e lavdishme që mund t’i shtohet fushës së qytetërimit evropian, duhet të mbetet në anarki të fshehtë, me një përgjegjësi të përhershme për vrasje që helmon lumturinë e çdo fshati. Është fat i trishtuar, por, siç tregon historia e katërqind vjetëve të fundit, është e qartë se aktualisht nuk ka asnjë shpresë për ndonjë përmirësim të vërtetë. /Telegrafi/

Britanezët të gatshëm të dërgojnë trupa në Ukrainë

Published: 20 marts 2024

Nuk mund të përjashtohet dërgimi i trupave britanike në Ukrainë, ka thënë ish-ministri i Mbrojtjes, Ben Wallace.

Në një intervistë me Times Radio, Wallace tha se “njerëzit duhet të dinë se sa i rrezikshëm është Vladimir Putin” dhe gjashtë vite të tjera të liderit rus nënkuptonin “më shumë pasiguri”.

Ai tha se kjo do të thoshte se forcat e armatosura perëndimore duhet të ishin “të përshtatshme”, raporton skynews.

I pyetur nëse trupat e NATO-s mund të përjashtohen nga luftimet në Ukrainë pasi presidenti francez, Emmanuel Macron tha se “asgjë nuk duhet të përjashtohet”, Wallace tha se “ne duhet të përdorim atë frazë, nuk mund t’i përjashtojmë ato”.

“Në fund të fundit, një pjesë e parandalimit është paqartësia… mbajtja e kundërshtarit me hamendje se sa larg do të shkonim dhe çfarë do të bënim. Kjo është ajo që Putini e bën me mjeshtëri – ai i mban të gjithë të hamendësojnë. Është e rëndësishme që ne të mos mbyllim kurrë rrugët. Nuk do të thotë të themi se do ta bëjmë domosdoshmërisht, por është e rëndësishme që t’i mbajmë njerëzit të hamendësojnë”, pohoi ai.

“Përjashtimi i gjërave është mënyra se si kundërshtarët tanë na shtyjnë në qoshe. Mendoj se gjëja më e mirë është të sigurohemi që ai [Putin] të kuptojë se ne mendojmë se ajo që po bën në Ukrainë është shumë, shumë serioze. Unë mendoj se presidenti Putin – dhe ne sapo e pamë këtë nga zgjedhjet e rreme – është më i afërt me Adolf Hitlerin që kemi pasur në këtë brez”, shtoi ministri britanik.

Ndryshe, Polonia ka mbështetur mendimin e presidentit francez për dërgimin e forcave në Ukrainë, e cila po lufton me Rusinë që nga viti 2022. /Telegrafi/

Shqiptarët të palumtur, të parafundit në Europë, shqetësim kryesor korrupsioni

Published: 20 marts 2024

20 marsi është Dita e Lumturisë. Në këtë ditë, Kombet e Bashkuara publikojnë Indeksin e Lumturisë, i cili mat perceptimin e qytetarëve lidhur me cilësinë e tyre të jetesës, që nga të ardhurat, problemet me korrupsionin, mbështetjen nga miqtë, bamirësinë, lirinë për të vendosur, sa jetë të shëndetshme bëjnë etj.

Shqipëria, ndonëse është përmirësuar në pozicion në raport me vetveten, duke u ngjitur në vendin e 87, nga i 91 që ishte një vit më parë, sërish mbetet ndër më të palumturat në Europë. Në renditjen e këtij viti, Shqipëria lë pas vetëm Turqinë, që është në pozicionin e 98. Vendi më i lumtur në rajon mbetet Kosova (29), e ndjekur nga Serbia (37), Mali i Zi në vendin e 76 dhe Maqedonia e Veriut, në vendin e 84. Kjo e fundit vitin e kaluar renditej më keq se Shqipëria, në vendin e 92, por ka pasur një përmirësim më të lartë.

Raporti i Lumturisë (World Happiness Report), i cili është një botim i Rrjetit të Zgjidhjeve të Zhvillimit të Qëndrueshëm të OKB-së (UN Sustainable Development Solutions Netëork), bazohet në një anketë vjetore, ku pyeten rreth 1000 individë në rreth 140 vende të botës, të cilëve iu kërkohet që të rendisin, nga 1 në 10, për të parë nëse janë duke jetuar mirë apo jo. Shqipëria e ka pikëzimin këtë vit në 5.304.

Ndonëse është përmirësuar në pozicionim për shkak të përkeqësimit të përgjithshëm global, në renditjen e mëparshme shqiptarët rezultonin me pikëzim më të lartë prej 5.117, çka tregon se në raport me vetveten ata janë bërë më të palumtur.

Pikët më të ulëta Shqipëria i merr në treguesin e perceptimit të korrupsionit, me vetëm 0.049 pikë, ku pyetja kryesore që u bëhet të anketuarve lidhet me përhapjen e korrupsionit në qeveri.

Vlerësim të dobët ka dhe bujaria me 0.138 pikë, që tregon që shqiptarët nuk e mbështesin dhe aq shumë njëri tjetrin. Renditja është më e lartë tek të ardhurat për frymë, me 1.4 pikë, mbështetja sociale 0.9 pikë, pritshmëria për një jetë të shëndetshme, 0.6 pikë. Shqiptarët mendojnë se nuk kanë shumë mundësi zgjedhjeje në jetë, me treguesi që merr 0.69 pikë.

Si matet lumturia

Vendet renditen sipas lumturisë bazuar në vlerësimet mesatare të jetës së tyre gjatë tre viteve të mëparshme, në këtë rast 2021-2023.

Raporti identifikon kombet më të lumtura, ato në fund të shkallës së lumturisë, plus faktorët që priren të çojnë në lumturi më të madhe.

Treguesit në të cilët bazohet indeksi, bazohen në të ardhurat për frymë, pritshmërinë për një jetë të shëndetshme, mbështetjen nga miqtë dhe të afërmit, të dhënat për bamirësi, liria për të bërë zgjedhje në jetë dhe nivelet e perceptuara të korrupsionit.

Për të kuptuar rezultatet studiuesit kanë përdorur këta treguesi: Prodhimi i Brendshëm Bruto për frymë, pritshmërinë për një jetë të shëndetshme në lindje, mbështetje sociale, bamirësia, korrupsioni i ulët, bujari në komunitet, ku njerëzit kujdesen për komunitetin dhe për njëri-tjetrin, lirinë për të marrë vendime të rëndësishme në jetë dhe nivelet e perceptuara të korrupsionit.

Individëve u bëhen pyetje të tilla si “Nëse do të ishit në telashe, a keni të afërm apo miq se ku mund të mbështeteni që t’ju ndihmojnë kur keni nevojë?”, apo “A jeni të kënaqur apo të pakënaqur me lirinë për të zgjedhur atë që doni të bëni në jetë?”.

Një tjetër pyetje është “A keni dhuruar para për bamirësi muajt e fundit?”. Perceptimet për korrupsionin merren po nga sondazhi i Gallup për dy pyetje: “A është korrupsioni i përhapur në qeveri apo jo?” dhe “A është korrupsioni i përhapur tek bizneset?”.

Këto pyetje kombinohen me tregues të tjerë, si të ardhurat për frymë sipas fuqisë blerëse të publikuara nga Banka Botërore dhe të dhënat e Organizatës Botërore të Shëndetësisë lidhur me pritshmërinë për një jetë të shëndetshme në lindje.

Vendet më të lumtura në botë

Finlanda është sërish vendi më i lumtur në botë.

Raporti bazohet në të dhënat e sondazheve globale nga njerëz në më shumë se 140 vende. Vendet janë renditur sipas lumturisë bazuar në vlerësimet mesatare të jetës së tyre gjatë tre viteve të mëparshme, në këtë rast në vitet 2021 deri në 2023.

Fqinjët nordikë të Finlandës gjithashtu fituan pozicionet kryesore, me Danimarkën (Nr. 2), Islandën (Nr. 3) dhe Suedinë (Nr. 4) në pesëshen e parë, dhe Norvegjinë (Nr. 7) duke u renditur lehtësisht në top 10.

Duke pasur parasysh luftën me Hamasin, Izraeli mund të jetë një surprizë në vendin e pestë, megjithëse vendi ka qenë në top 10 që nga viti 2022. Autorët e raportit theksojnë se renditja e tij bazohet në një mesatare trevjeçare, e cila shpesh ul efektin e “ngjarjeve të papritura që ndodhin gjatë një viti të caktuar”. Dhe koha e sondazhit padyshim luan një rol kur ka një krizë. Sondazhi në Izrael u krye pas sulmit të Hamasit më 7 tetor, por para pjesës më të madhe të luftës që pasoi. Pra, ndërsa vlerësimet e jetës ranë ndjeshëm, ato rezultate përbënin vetëm një të tretën e mesatares.

Raporti, përfshin gjithashtu një renditje për Palestinën në vendin e 103, megjithëse shtetësia e saj nuk njihet gjerësisht. Sondazhi u krye në territoret palestineze të Gazës dhe Bregut Perëndimor para ngjarjeve të 7 tetorit.

Holanda (nr. 6), Luksemburgu (nr. 8), Zvicra (nr. 9) dhe Australia (nr. 10) përfundojnë 10-shen e parë.

Shtetet e Bashkuara bien nga 20 vendet e para

Shtetet e Bashkuara (nr. 23) dhe Gjermania (nr. 24) ranë nga 20 të parat pjesërisht për shkak të rritjes së lumturisë midis vendeve të tjera, veçanërisht në Çeki (nr. 18), Lituani (nr. 19) dhe Slloveni ( nr. 21). Mbretëria e Bashkuar ishte në vendin e 20.

Ndërsa Lituania renditet e 19-ta këtë vit në listën e përgjithshme, mes të anketuarve nën 30 vjeç, ishte vendi nr. 1 më i lumtur në 2024. Për ata mbi 60 vjeç, Lituania u rendit në vendin e 44-të.

Në Shtetet e Bashkuara dhe Kanada, rezultatet e lumturisë nga njerëzit nën 30 vjeç ishin në mënyrë dramatike më të ulëta se ato të njerëzve të moshës 60 vjeç e lart. Në mesin e njerëzve nën 30 vjeç, SHBA renditej në vendin e 62-të, ndërsa për ata 60 vjeç e lart, ishte në vendin e 10-të. Kanadaja ishte në vendin e 58-të mes të rinjve dhe në vendin e 8-të për ata 60 vjeç e lart.

Australia dhe Zelanda e Re, panë gjithashtu renditje shumë më të ulëta midis të rinjve.

Apple pritet të lansojë dy modele të AirPods këtë vit

Published: 20 marts 2024

Produkti i dytë më i madh i kompanisë Apple, pas iPhonet, AirPods, pritet të ketë përditësime këtë vit.

Apple do të lansojë dy modele të reja AirPods 4 gjatë këtij viti, raportoi të martën “The Independent”.

Dy modelet e reja AirPods pritet të lansohen në fund të vitit, sipas raportuesit të brendshëm të Applet, Mark Gurman.

Sa mund të kushtojnë?

Bazuar në çmimet e AirPods 2 dhe 3, AirPods 4 mund të kushtojnë rreth 149 dollarë dhe modeli i dytë 179 dollarë.

Dizajni, veçoritë dhe specifikat e Apple AirPods 4

Tani për tani, dihet pak për dizajnin, veçoritë dhe specifikat e AirPods 4, por raporti i Mark Gurmanit ka dhënë pak më shumë njohuri.

Apple thuhet se po punon në një veçori të testit të dëgjimit. Modeli i ardhshëm i AirPods Pro mund të shfaqë gjithashtu kamera me rezolucion të ulët që mund të skanojnë mjedisin e përdoruesit. Sidoqoftë, kjo nuk do të jetë e disponueshme në AirPods 4.

Pritet të ketë përmirësim të cilësisë së zërit në AirPods 4.

Lëvizjet Nacionalçlirimtare dhe përdorimi i gabueshëm i fjalës “ilegal”

Published: 20 marts 2024

Nga Bardhyl Mahmuti (Aktualizim i shkrimit!)

Është bërë e zakonshme që në përvjetorët e ngjarjeve të vitit 1981 të theksohet roli i “organizatave patriotike ilegale”. Madje, me një nostalgji të veçantë përdoren termet “ilegalisht”, “ilegalja”, “ilegaliteti” dhe nocione tjera që rrjedhin nga fjala “ilegal”.

Përmasat që ka marrë përdorimi i këtij termi imponon hapjen e debatit që një herë e përgjithmonë të ketë një qartësi se çka mbulojnë këto terme në aspektin kuptimor.

Qëllimi i këtij shkrimi nuk është polemik, për këtë arsye nuk do të citoj asnjë autor që përdor apo arsyeton përdorimin e këtij termi. Nëse e shoh të nevojshme në të ardhmen mund të përdoren edhe emrat e përveçëm.

Në fillim po përmend arsyetimin e mbështetësve të përdorimit të këtij termi me atë se “termi ‘ilegal’ është ngulitur në fjalorin e ligjërimit të zakonshëm dhe atë shkencor, studiues, e cila kuptohet si formë e veprimit të fshehtë të organizatave të Lëvizjes Kombëtare kundër regjimit jugosllav”.

Përdorimi nga një numër i madh i njerëzve i një termi për një dukuri të caktuar nuk e arsyeton përdorimin e tij, nëse ky term është i gabueshëm. Madje, edhe në rastin kur të gjithë njerëzit e një shoqërie të caktuar përdorin një arsyetim të caktuar për një çështje kjo nuk ja shton saktësinë.

Është i njohur “shembulli i baticës”. Për mijëra vite shoqëritë njerëzore që kanë jetuar përgjatë brigjeve të detit janë munduar ta shpjegojnë fenomenin e baticës. Është interesant se shumica e popujve që na kanë lënë botëkuptimet e tyre rreth kësaj çështjeje dëshmojnë për një qasje pak a shumë të ngjashme: janë munduar të gjejnë shkakun e baticave në thellësi të detit. Për t’i forcuar bindjet e tyre, kanë imagjinuar perënditë e detit të cilët kur zemëroheshin me sjelljen e njerëzve (e zemërimin e kishin ciklik!) provokonin baticën e detit! Kishin mundur të vazhdojnë hulumtimin e tyre në det edhe për mijëra vjet të tjera dhe me tërë teknikën që posedon aktualisht njerëzimi nuk do të gjenin të vërtetën në fund të detit. Këndvështrimi ishte i gabuar! U dashtë të ndryshohet këndvështrimi dhe të shihej ndikimi i hënës në tokë për shpjeguar shkencërisht fenomenin e baticës. Mund të ketë ende njerëz që besojnë se perënditë e detit krijojnë baticën dhe nuk ngurrojnë të bëjnë sakrifica për të zbutur zemërimin e perëndive, me arsyetim se kështu kanë besuar të parët e tyre.

Prandaj, përdorimi i gjerë që ka termi “ilegal” si “formë e veprimit të fshehtë të organizatave të Lëvizjes Kombëtare kundër regjimit jugosllav” nuk ja shton saktësinë këtij termi.

Ajo që është thelbësore për problematikën e mësipërme ka të bëj me faktin se çështja e legalitetit/ilegalitetit nuk ka për kriter vlerësimi formën e veprimtarisë, por ligjshmërinë e një veprimi.

Kur kemi të bëjmë me ligjshmërinë e veprimeve që shkëputën territoret shqiptare nga Shqipëria dhe u ndanë si plaçkë shteteve fqinje, të gjithë veprimtarët për gjatë më shumë se një shekull e kanë cilësuar si të paligjshme. I njëjti qëndrim ka qenë edhe në rastin kur Jugosllavia komuniste nuk e zbatoi vullnetin e popullit të Kosovës që të bashkohet me Shqipërinë dhe shkeli vendimet e Rezolutës së Bujanit ku delegatët shqiptarë, serbë, malazezë dhe boshnjakë, pjesëmarrës të kësaj Konference, ishin përcaktuar qartë në përputhje me të drejtën e kombeve për vetëvendosje. Prandaj, pushteti komunist jugosllav në territoret shqiptare ishte ilegal, edhe pse vepronte haptas. Ndërsa, të gjitha veprimet e kryera kundër këtij pushteti, qoftë haptas, qoftë fshehtas, ishin veprime të ligjshme në përputhje me të drejtën e kombeve për vetëvendosje, që ishte një nga parimet themelore të Kartës së Kombeve të Bashkuara dhe konsiderohet vlerë universale.

Nëse çështjen e “legalitetit/ilegalitetit” e shohim në raport me lëvizjet nacionalçlirimtare në botë do të bindemi për qasjen e gabueshme që është instaluar në terminologjinë që përdoret për Lëvizjen Kombëtare të shqiptarëve që kanë vepruar kundër pushtetit ilegal të Jugosllavisë në territoreve tonë.

Duke u nisur nga fakti se “legalitetit/ilegalitetit” shndërrohen në objekt të luftës në mes palës që ka pushtuar territorin e caktuar dhe atyre që angazhohen për ta çliruar nga okupatori, termi “ilegal” shndërrohet në fjalën thelbësore që i ndan dy kampet.

Përderisa të gjitha organizatat dhe lëvizjet nacionalçlirimtare anë e kënd botës okupimin e territorit të tyre dhe mosrespektimin e të drejtës për vetëvendosje e konsiderojnë “ilegal” dhe pushtetin që nuk ka respektuar vullnetin e popullit e cilësojnë si “pushtet ilegale në përputhje me të drejtën ndërkombëtare”, pushteti i instaluar përpiqet t’i njollosë lëvizjet dhe organizatat çlirimtare si të ishin struktura “ilegale”, për arsye se nuk respektojnë ligjet dhe rendin e vendosur nga ai.

Një nga orientimet politike të lëvizjeve apo të organizatave çlirimtare në botë është këmbëngulja e tyre që të fitojnë legalitetin në shkallën ndërkombëtare dhe ta prezantojnë pushtetin si pushtet ilegal.

Falë vendosmërisë së tyre të madhe lëvizjet nacionalçlirimtare në botë fituan legalitetin ndërkombëtare edhe përmes të drejtës ndërkombëtare. Në pikën 2 të rezolutës 1514 të Asamblesë së Përgjithshme të Organizatës së Kombeve të Bashkuara të datës 14 dhjetor 1960 thuhet qartë se “të gjithë popujt kanë të drejtë që lirshëm të vetëvendosin; në përputhje me këtë të drejtë ata përcaktojnë lirshëm statusin e tyre politik dhe ndjekin në mënyrë të lirë zhvillimin e tyre ekonomik, social dhe kulturor”.

Mjafton të lexohen programet, kartat, kushtetutat apo statutet e këtyre organizatave dhe lëvizjeve çlirimtare për t’u bindur se askund nuk mund të gjejmë identifikimin e tyre si “organizata ilegale” ose “lëvizje ilegale”. Përkundrazi, si “ilegal” përkufizohen veprimet e palës tjetër, ligjet e palës tjetër, prezencën politike, ushtarake dhe policore të palës tjetër.

Vetëm ne bëjmë përjashtim! Identifikojmë veten si “ilegalë” dhe organizatën (lëvizjen) tonë çlirimtare e cilësojmë si “ilegale”. Mosnjohja e përmbajtjes adekuate të këtij termi ka bërë që në disa raste përdorimin e këtij termi për veten tonë ta bëjmë me mburrje!

Ta përkufizosh veten si “ilegal” në raport me Jugosllavinë në tërësi, ose me Serbinë, me Maqedoninë apo me Malin e Zi veç e veç, është gabimi më i madh që mund të bëjmë, sepse u japim “legalitetin” pushtimit të territoreve tona dhe mosrespektimit të të drejtës për vetëvendosje të popullit shqiptar.

As ndikimi që ka pasur një film i realizuar në Shqipëri në vitin 1976, i titulluar “Ilegalët”, që trajtonte veprimtarinë antifashiste gjatë Luftës së Dytë Botërore, as mbështetja në definicionet e cilitdo fjalor nuk i jep saktësi përdorimit të gabueshëm të termit “ilegal” në raport me ne dhe organizatat (lëvizjet) që kishin për qëllim çlirimin kombëtar nga Jugosllavia.

Nëse kemi parasysh se në rrafshin e politikës ndërkombëtare cilësimi i një organizate si “organizatë ilegale” ka konotacion tejet negativ, për arsyes se në këtë kategori futen organizatat që merren me trafikim të drogës, të armëve, të njerëzve, të organeve njerëzore etj. duhet të ndërpritet përdorimi i gabueshëm i këtij termi. Në të kundërtën i bëjmë shërbim, në mënyrë të pavetëdijshme, propagandës antishqiptare.

(VIJON)

Escobar e rrahu Kurtin me fjalë dhe me gjeste, ky është i vetmi shqiptar që i pëlqen atij

Published: 18 marts 2024

shkruan: Kimete Berisha

Po shkoj në Manastir!

1. ‘Unë e di se prapë do t’vjen pranvera;

dhe do të çelin lulet përsëri;

closevolume_off
po për mua fushat janë me ferra;

jeta ime është ky manastir’

– Manastirit i kanë kënduar shqiptarët me afsh e me zemër t’plastë, ama manastiri në muzikën shqipe paraqitet si një qosh vetmitarësh, si streha e fundit e dashnorëve të braktisur, ku i braktisuri vishesh me të zeza dhe shkon atje e qan përgjithmonë për fatin e tij!

– Për Zotin nuk bëhet fjalë.

Shqiptari e gjen Zotin tek pasi që e humb dashnorin!

2. Shqiptarët e kanë edhe një fjalë të ‘urtë’ që thotë se:

– ‘Sa më afër fshatit të jetë manastiri, aq më të varfër janë fshatarët’.

Prandaj, qe sa mirë u bë tash, më larg manastirit, do të pasurohen fshatarët e Deçanit.

3. Manastiri i Deçanit është i Kosovës.

Nuk është Kosova e Manastirit.

Manastiri nuk është shtet që ia mori tokën Kosovës.

Por, historianët e Deçanit e shohin Manastirin e Deçanit si Manastir të Serbisë. Ata në fakt nuk janë historianë, janë meraklinjë të historisë, se historinë e shqiptarëve nuk e kanë shkruar shqiptarët. – Historinë e Kosovës e ka shkruar një amerikan.

4. E Ju, a e keni lexuar ju Vendimin e Gjykatës Kushtetuese për Manastirin e Deçanit?

Jam e sigurt që Jo.

Gjykata Kushetuese e Kosovës ka vendosur ta bëj valid vendimin e Millosheviçit për tokën e Manastirit të Deçanit!

Pasi që Gjykata Kushtetuese është me Metohinë kundër Kosovës, pse ekziston shteti i Kosovës…

– A ekziston shteti i Kosovës?

Derisa të sqarohet edhe ndonjë ditë se a është Kosova shtet…

– Çka tash?

Kush ka faj?

A ka faj Serbia që Gjykata Kushtetuese e Kosovës e çon në vend amantin e Millosheviçit…!

– Përveç njërit gjyqtar që nuk ka votuar (Bekim Sejdiu e kish emrin…duhet t’ia bëj folllow).

5. Shumë jeni mërzitur.

E di!

Shkoi Manastiri.

Por fotografia e vjetër me burra shqiptarë të ulur në oborrin e Manastirit mbetet kujtim i paharruar.

– A thua more Zot, pse ata burra rrinin ulur në oborrin e Manastirit…ditë’m drekë?

– Nuk mërzitet kush pse ‘shkoi’ toka derisa nuk e prek në megjën e tij shqiptarin….

Pasi që nuk janë mërzitur për Manastirin, janë gëzuar që Albin Kurti nuk e mbajti fjalën.

– Punë e madhe që Albin Kurti nuk e mbajti fjalën, si krejt shqiptarët para tij,…

Besa-besë e Albin Kurtit është punë për të…

Por, pyetja është:

– Pse Gjykata Kushtetuese e Kosovës u bë me Millosheviçin!

– Për t’u dukur ‘e mirë’, Gjykata Kushtetuese nganjëherë merr ndonjë vendim social në favor të shqiptarëve..të varfër, të ulur në bar…

6. ‘Gjenerata Z’, as që e di për çka bëhet fjalë

(dhe ky është problemi më i madh që gjeneratës së Re nuk i intereson Liria, Shteti, Pavarësia…

përveç feja që ka depërtuar në ‘Gjeneratën Z’, asnjë dije tjetër.

7. Ndërkohë që Millosheviçi për së vdekuri e mori Tokën e Manastirit, hoxha Shefqet Krasniqi në ato çaste e shpjegonte në detaje se a e prishë Ramazanin nëse merr ilaçe nga prapa…

– Ky është muaj i shenjtë por njerëzit janë dhe mbesit mëkatarë, kështu që…

Im Westen nichts Neues!

8. Me Ligjet e Millosheviçit shteti i Kosovës i ka lënë pa pensione shqiptarët!

Se, shqiptarët që nuk ia kanë paguar tatimin Millosheviçit, shteti i Kosovës i ndëshkon, nuk ua jep pensionin e plotë.

– E, kush ka faj tash?

Kush po i detyron shqiptarët t’i zbatojnë ligjet e Millosheviçit kundër shqiptarëve!

9. Ky Eskobari.

Doli si kauboj nga western-spaghetti, erdhi në Kosovë me hu në krahë dhe ia tharbi hundën Albin Kurtit:

– Nëse n’dakik nuk ia jep tokën Manastirit të Deçanit, Kosova nuk hyn në KE,

që domethënë se Kosova nuk do të lejohet të marrë pjesë në Eurovizion.

– Kryeministri Kurti u frikësua për herë të parë publikisht, shpirtërisht i dhimbset karriera, prandaj e pranoi Vendimin e Gjykatës Kushtetuese, duke thënë se Vendimi për të është i papranueshëm.

– Albini e pranoi Vendimin, ama vetja e tij nuk e pranoi Vendiimin.

E quajti ‘Vendim të çuditshëm’!

– Nuk është as i çuditshëm, është fyes, është Vendim tamam për një popull primitiv.

– Mbrëmë në orën katër të mëngjesit ma nxori gjumin ky Vendim…

shprehjet që përdor Gjykata, si pjesëzen përforcuese: ‘bile’…

– Në një Vendim që figuron pjesëza ‘bile’!

Bile-bile, ka mundur të jetë edhe më keq…

– Dhe, konstatimin se ‘Gjykata nuk është e nevojshme të ekzaminojë nëse ka pasur shkelje të ca neneve të Kushtetutës dhe ca neneve të Konventës Evropiane për të Drejtat e Njeriut’.

– Jo moj, s’ka nevojë të verifiikohen nenet, se po të besojmë…

10. Escobari e di serbishten, prandaj e di se ku iu dhemb serbëve.

Se edhe unë besoj se nuk mund të dashurohesh në dikë që nuk di t’ia përkthesh idiomat.

– Serbët janë të palumtur, dhe fajtor është Albin Kurti, tha Eskobar.

Dhe e porositi kryeministrin që menjëherë t’i bëj serbët të lumtur.

– E rrahu kryeministrin me fjalë, sa mundi, por edhe me gjeste.

E la për fund të takohet me të, Albin qershia mbi tortë.

– Po bën zullum, Eskobar. Po.

Po sillet sikur në Amerikë s’ka mbetur kush përveç tij.

– Dhe para se të takohej me Vjosa Osmanin, Escobar shkoi te busti i Ibrahim Rugovës…

për të treguar se i vetmi shqiptar që i pëlqen atij është i vdekur.

– Escobar, përdori edhe metoda të tjera për ta bërë xheloz Albin Kurtin.

Fotografia e tij me opozitën, ishte provokacija, por mënyrë efikase për ta trembur Albin Kurtin…

se Amerika ka me kë të kryej punë, o djalë.

11. Këta që merren me fe, këta kënaqen, veç hanë, pinë dhe mbajnë vajs.

Kurrë asnjë punë në jetë nuk e kryejnë.

– Kam ndjesinë se në jetën e kaluar kam qenë motër nderi, sepse jam shumë e ndershme…

Njëherë, në Patriarkanën e Pejës, i gjeta murgeshat në oborr, duke zier nën hije patate me kazana, era dhè….dhe kotësi, dembelica e që marrin rrogë për t’u lutur.

12. Por, me buallica autoktone po na buzëqesh fati.

Ministri Peci i ka zbuluar dy buallica autoktone, askush nuk e di se qysh i ka hetuar se janë autoktone…

dhe i ka vizituar ato.

I ka gjetur buallicat në lloç.

Pasi i ka analizuar kapacitetet e tyre, ka vërejtur se ato do të na dhurojnë qumësht.

– Peci i ka gjithë ato fjalë miradije për buallicat, por asnjë fjalë të mirë për Ramushin.

Peci me polici do ta largoj për zhelesh nga objekti i Ministrisë së Bujqësisë, Ramushin, por Ramushi s’do të largohet nga aty.

– Në një zyre të Ministrisë së Bujqësisë u pa një kukull cullak!

Kjo e komplikon situatën edhe më shumë!

P.S. Dhe, qaj, me zemër të

përvëluar,

paskam dasht’ oj nanë njeriun e gabuar!

U vodh para 29 vitesh në Itali, gjendet në Londër Ferrari i shoferit të Formula 1

Published: 18 marts 2024

Policia britanike ka gjetur një Ferrari të veçantë që i përkiste ish-pilotit të Formula 1, Gerhard Berger.

F512M Testarossa ngjyrë e kuqe, me vlerë më shumë se 350,000 £, u vodh në Imola në vitin 1995 ndërsa turmat u dyndën në garën e madhe të qarkut italian.

Makina luksoze ishte vjedhur nga hoteli ku Berger po qëndronte në Imola. Madje thuhet se piloti  austriak kishte tentuar të ndalonte hajdutët, ndërsa më pas i ndoqi me makinën Volksëagen Golf të mikut të tij.

Ferrari 355 gri i Jean Alesi u vodh gjithashtu në të njëjtën kohë dhe nuk është gjetur ende. Scotland Yard tha se makina kishte udhëtuar në Japoni përpara se të shihej në Londër, ku do t’i shitej një blerësi amerikan.

Në janar, Policia Metropolitane mori një raport nga Ferrari se kishte kryer kontrolle në një makinë të blerë nga dikush në SHBA nëpërmjet një ndërmjetësi britanik në vitin 2023. Hetimi zbuloi se ishte një automjet i vjedhur.’

Makina mbërriti në Britani në fund të vitit 2023 dhe kur u konfirmua se i përkiste Berger, Scotland Yard e sekuestroi dhe nuk mund të eksportohej. F512M është një version më i fuqishëm i Testarossa, me një shpejtësi maksimale prej 315 km/h. Ai shkon nga 0 në 160 kilometra (100 mph) në rreth 11 sekonda.

Janë prodhuar vetëm 500 makina Ferrari të këtij lloji.

F512 M në fjalë i përket një prej grupeve të fundit të makinave. Pronarët e saj (të paligjshëm) kishin shtuar sensorë parkimi, një timon jo standard dhe një levë tjetër marshi.

Mbappe – Real Madrid, marrëveshja drejt finalizimit

Published: 18 marts 2024

Kylian Mbappe është gjithnjë e më afër transferimit në Real Madrid.

Ylli francez i ka avancuar bisedimet me “Los Blancos”, derisa lojtari po e shfaq një formë të jashtëzakonshme me Paris Saint-Germainin, në sezonin e tij të fundit në “Parkun e Princave”

Përfaqësuesi francez i ka realizuar 24 gola dhe i ka bërë 5 asistime në 24 ndeshje të Ligue 1 në këtë sezon deri tash me një mesatare prej një goli për ndeshje, shkruan “Gazeta Express”.

Në total, ish-futbollisti i Monacos i ka shënuar 38 gola në 27 ndeshje në të gjitha kompeticionet.

Gazetari sportiv italian, Fabrizio Romano raporton se Mbappe po i zhvillon negociatat finale të kontratës para se ta nënshkruajë atë me madrilenët.

Përfshirë të drejtat e imazhit, rrogën dhe paratë e transferit, pritet që Mbappe t’i marrë nga 100 milionë euro si pako për pesë vjet. 

SHBA e shpall ‘non grata’ Katica Jenevën, Stevco Jakimovskin dhe Xhabir Zharkun

Published: 18 marts 2024

Departamenti Amerikan i Shtetit e ka shpallur ‘non grata’ ish-kryetarin e Kaçanikut, Xhabir Zharkun, si dhe dy zyrtarë nga Maqedonia e Veriut: ish-kryeoprokuroren speciale Katica Janeva dhe Stevco Jakimovskin, një kandidat për president në Shkup.

Ata u përfshin në ‘listë të zezë’ “për shkak të përfshirjes në korrupsion të konsiderueshëm”, njoftoi DASH në një deklaratë zyrtare, raporton Gazeta Express.

Për Zharkun, DASH thotë se ishte përfshirë në akte korruptive dhe e kishte përdorur pozitën e tij për ndikime e përfitime të ndryshme”.

“Në cilësinë e tij zyrtare si kryetar i komunës së Kaçanikut, Kosovë, Zharku ishte i përfshirë në akte korruptive, duke përfshirë përdorimin e pozitës së tij për të ndërhyrë në proceset e prokurimit për të lejuar në mënyrë të paligjshme ndërtimin në pronën në pronësi të komunës, për të përfituar vetë dhe bashkëpunëtorët e tij”, thuhet në njoftim.

Në cilësinë e saj zyrtare si ish-kryeprokurore speciale e Maqedonisë së Veriut, DASH thotë se Janeva “ishte e përfshirë në akte korruptive, duke përfshirë përdorimin e ndikimit të saj politik dhe pushtetit zyrtar për përfitime personale”.

“Ka informacione të besueshme që Janeva ka kërkuar dhe ka pranuar ryshfet për të ndikuar në një prokurori nën kompetencën e saj”, thuhet në njoftim.

Ndërsa Jakimovski, siç njofton DASH, “ishte përfshirë në akte korruptive, duke përfshirë përdorimin e pozitës së tij zyrtare për të ndërhyrë në zhvillimin urban dhe proceset e prokurimit për të përfituar për vetë dhe bashkëpunëtorët e tij”.

DASH thotë se kjo riafirmon përkushtimin e SHBA-së për mbështetjen e sundimit të ligjit dhe forcimin e institucioneve demokratike në të gjithë Ballkanin.

“Departamenti do të vazhdojë të përdorë të gjitha autoritetet në dispozicion për të promovuar llogaridhënien për aktorët e korruptuar në rajon dhe globalisht”, thuhet në deklaratë.

Në këtë vendim, Departamenti amerikan i Shtetit i ka përfshirë si ‘non grata’ edhe anëtarët e familjes së ngushtë të Zharkut, Janevës dhe Jakimovskit. Atyre të gjithëve u ndalohet hyrja në SHBA.

SENZACIONALE